به گزارش «نود اقتصادی»، ایمان زنگنه، مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسائل اقتصادی اظهار داشت: چرا باید قید نفت و درآمد حاصل از فروش نفت را که ثروت ماست زد؟ بخشی از این مسئله به عملکرد دولتها برمی گردد. زمانی که دولتها منبع درآمدی به این شکل دارند مقتصدانه و با بهره وری بالا رفتار نمی کنند.

این استاد دانشگاه گفت: در کشورهای تک محصولی مانند ایران هرچه قدر هم که نفت را به میعانات و مشتقات تبدیل کنیم اما نفت کماکان در اقتصاد ما همان نفت است و چه بسا اگر تحریم ها نبود فکر کاهش سهم نفت در بودجه 99 به ذهنمان نمی رسید.

زنگنه اضافه کرد: علاوه بر لزوم ساماندهی سیاست های معافیت مالیاتی برای مناطق آزاد و گروه ها و اشخاص، چتر مالیاتی نیز باید گسترده تر شود تا درآمدهای مالیاتی فقط از قشر محدود و صرفاً از طریق افزایش رقم جبران نشود.

این کارشناس پولی و بانکی بخش عمده ای از تاثیرات بودجه نفتی بر اقتصاد کشور را ناشی از سیاست های پولی دانست و افزود: ما در وضعیت تحریمی، توفیقی در صادرات نفت نداریم اما تا عبور از این پیچ تاریخی نباید دست روی دست گذاشت.

وی با بیان اینکه تاثیر مستقیم درآمدهای سرشار ارزی ناشی از فروش نفت، بر افزایش پایه پولی گفت: عرضه فراوان ارز از سویی دیگر موجب کاهش قیمت ارز می شود و دولتها برای ساماندهی اوضاع به سمت واردات گسترده خواهند رفت و نهایتاً تولید ملی آسیب خواهد دید.

زنگنه با اشاره به معنای حذف درآمدهای نفتی از بودجه جاری کشور یادآور شد: بارقه هایی از اطلاعات تخصیص ارزهای ترجیحی در جامعه برای اولین بار سال گذشته منتشر شد و ما تازه متوجه شدیم که این ارزهای ترجیحی هیچ مبنایی ندارند. 10 میلیارد دلار از درآمدهای نفتی به کالاهای اساسی با ارز ترجیحی و با هدف خیر تخصیص داده شد و هیچ تاثیری هم بر قشر ضعیف نداشت درصورتیکه اگر دولت این درآمدها را بین مردم توزیع کند به مراتب نفعش برای اقتصاد ملی بیشتر خواهد بود.