«نود اقتصادی»- ساسان شاه ویسی تحلیلگر مسائل اقتصادی: در بحرانهایی مانند کرونا باید منحنی بحران به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد و شدت و ضعف آن در حوزه های اثر گذار به دست بیاید سپس اقدامات سازنده مبتنی با این منحنی انجام شود.
ما در دوران کرونا همانطور که تصمیم گرفتیم سیاستهای حوزه سلامت خود را ارتقا دهیم باید در حوزه اقتصاد هم سیاستهای خود را ارتقا می دادیم. لایحه بودجه ۹۹ بسیار مورد نقد قرار داشت که متاسفانه مجلس بدون آسیب شناسی آن را به شورای نگهبان داد.
در این شرایط هم بهتر بود ابتدا لایحه بودجه مورد آسیب شناسی جدی قرار می گرفت. ما با کسری بودجه و منابع در لایحه بودجه رو به رو هستیم و ابزارهایی که در بودجه به کار گرفته شده به این کسری ها دامن می زند.
ابزارهای پساکرونا برای اقتصاد کشور هم باید حمایتی باشد و هم توسعه ای اما رویکرد درون زا باید آن در به کار گرفته شود. صحبتهای چند شب قبل آقای نهاوندیان در تلویزیون نشان داد که متاسفانه دولت هنوز به اهمیت رویکردهای درون زا پی نبرده است. در خواست استقراض از صندوق بین المللی پول هم این مسئله را به خوبی نشان داد.
بسیاری از کشورها مانند اتحادیه اروپا، آمریکا، چین، ژاپن، کره جنوبی و هند بسته های حمایتی مختلفی را در نظر گرفته اند. در این بسته ها برخورد مناسبی هم با طرف عرضه و هم با طرف تقاضا انجام شده است.
اختصاص ۲۳ هزار میلیارد تومان برای وام یک میلیون تومانی تحریک پذیری لازم را انجام نمی دهد. اتفاقی هم که دیروز در مورد افزایش ۱۵ درصدی دستمزدها رخ داد نشان داد که رویکرد دولت در تحریک پذیری طرف عرضه با اشکالات بنیادینی رو به رو است.
اگر این وام یک میلیون تومانی را تقسیم بر ۲۴ کنیم متوجه می شویم که دولت یارانه دو سال اشخاص را به صورت وام به آنها پرداخت می کند و در واقع این پول خودشان است. این بسته را نمی توان یک بسته ایجاد تحریک تفسیر کرد و فقط برخی از مطالبات مردم را جلو انداخته است.
بسیاری از خانوارها قبل از بهمن ۹۸ که مسئله کرونا بروز کرده بود، به دلیل سیاستهای دولت در دو سال گذشته با مشکل رو به رو شده بودند. حالا وام یک میلیون تومانی فشار را به آنها بیشتر می کند.
جریان ایجاد نقدینگی در سال ۹۸ بسیار شدید بود و در حالی که بسیاری کسب و کارها دو ماه است متوقف شده اند. بازهم روند نقدینگی در کشور رو به افزایش است. اگر دولت از این انباشت نقدینگی مالیات می گرفت وضعیت ما به مراتب می توانست بهتر باشد و نقدینگی به سمت تولید و کنترل شدن حرکت کند.
تاکنون دولت تمام تصمیمات در مورد کرونا را با تاخیر گرفته و شما دیدید که بسته شدن شهرها با تاخیر انجام شد و وزارت کشور در این خصوص دیر عمل کرد. در مورد بسته ۱۰۰ میلیاردی حمایت از کسب و کارها و بسته ۲۳ هزار میلیاردی وامهای یک میلیون تومانی هم عملکرد دولت به همین شکل بوده است.
