خسرو پیرایی عضو هیات علمی دانشگاه شیراز در گفتگو با «نسیم» بیان داشت: بدون تردید مسئله هسته ای و تحریم ها با اقتصاد کشور رابطه دارد و می تواند به آن لطمه بزند و در این موضوع تردیدی نیست، اما این موضوع که ما حل مسئله هسته ای و برداشتن تحریم‌ها را به عنوان تنها راه حل مشکلات اقتصادی دانسته و توافق هستهای را راهکار حل موانع اقتصادی بخوانیم اگر نگوییم مسئله ای به دور از واقعیت است حداقل می توان گفت که نگاهی بسیار خوشبینانه و برخوردی سطحی با مسائل اقتصادی کشور خواهد بود.
وی افزود: در این شرایط که همچنان تحریم‌ها برقرار است و احتمال تشدید تحریم‌ها نیز وجود دارد مشکل اصلی و ساختاری اقتصاد یعنی وابستگی اقتصاد به نفت و بیماری هلندی موضوعیت یافته و اهمیت پیدا می کند، هر چند به اعتقاد من باید به این بیماری نام "بیماری ایرانی" گذاشت.
این استاد دانشگاه تأکید داشت: در این موقعیت این نگرانی وجود دارد که با رفع موانع کسب درآمد نفتی و برداشتن تحریم ها موضوع بیماری هلندی اهمیت خود را از دست داده و مورد توجه واقع نشود. البته همان‌طور که اشاره شد نمی‌توان اثرات مثبتی که با حل مسئله هستهای و بهبود وضعیت تحریم‌ها به وجود می‌آید نادیده گرفت.
وی افزود: برداشته شدن تحریم‌ها و حل مسئله هستهای تنها به عنوان مرهم است نه درمان، زیرا مشکلات اقتصادی کشور از این گونه مسائل به وجود نیامده که با حذف تحریم‌ها نیز کاملا برطرف شود بلکه مشکلات ساختاری است که مدت‌ها اقتصاد کشور از آن رنج می‌برد.
وی با اشاره به این مطلب که تنها مسئله قدرت‌های سیاسی و عوامل خارجی و مسئله هستهای باعث مشکلات اقتصادی کشور نیست گفت: با حل مسئله هستهای و تحریم‌ها قطعا موضوع دیگری در دستور کار آن‌ها قرار می‌گیرد و باز دوباره بر اساس این بهانه‌های جدید تحریم‌هایی را وضع می‌کنند به طوری که می دانیم کشور بعد از پیروزی انقلاب همیشه با تحریم مواجه بوده است بنابراین تحریم تنها منحصر به مسئله هستهای نیست.
وی با تأکید بر این موضوع که باید از وابستگی‌های اقتصادی به نفت و عوامل خارجی رهایی پیدا کرد تصریح کرد: تأکید من بر این است که باید مانند نظام سلامت برنامه‌های انضباط مالی و انضباط اداری و همچنین برنامه‌های هدفمند اجتماعی و کاهش فقر مورد توجه جدی قرار بگیرد.
پیرایی گفت: رها کردن اقتصاد از وابستگی‌های نفتی و حمایت از تولیدکنندگان داخلی و رفع موانع و مشکلات آنان بهترین راهکار برای ساختار اقتصادی کشور است.
وی در رابطه با عملکرد اقتصادی 17 ماهه اخیر دولت بیان داشت: نمی‌توان گفت این عملکرد صد در صد نامطلوب و یا کاملا مطلوب بوده است، قطعا تلاش‌های خوبی صورت گرفته است اما به هر حال مسائل زیادی نیز همچنان باقی است و جای انتقاد وجود دارد، اما در کل این موضوع که گفته می‌شود اگر مشکلات تحریم حل شود ما رشد فلان مقدار خواهیم داشت دارای اشکلات زیادی است.
وی ادامه داد: از جمله این اشکلات این است که در ابتدا توقعاتی ایجاد می‌شود و اگر هم این رشد وعده داده شده بعد از حل تحریم محقق نشود اثرات منفی آن بیش از نگفتن آن خواهد بود.
وی در ادامه در رابطه با موضوع رشد اقتصادی 4 درصدی در نیمه دوم سال جاری گفت: خیلی خوش بینانه است اگر تصور کنیم که رشد اقتصادی به راحتی در زندگی مردم محسوس و قابل لمس است. بنابراین من در این رابطه تردید دارم. بار دیگر تأکید می‌کنم که باید به نظام جامع و هدفمند تأمین اجتماعی مانند نظام سلامت توجه ویژه‌ای شود. زیرا با این روند رشد اقتصادی نیز برای مردم بیشتر از گذشته محسوس خواهد بود.
این استاد اقتصاد تأکید کرد: زمانی رشد اقتصادی محقق شده، می تواند ملموس باشد که قشر فقیر جامعه را بهره‌مند کند نه رشدی که باعث شود افراد غنی، غنی‌تر شوند زیرا اگر این گونه شود که تنها نابرابری را تشدید خواهد کرد.
وی در رابطه با بحث قیمت 72 دلار نفت در بودجه 94 بیان داشت: باید در این رابطه بدبینانه‌ترین حالت را در نظر بگیریم که اگر بیشتر از آن شود به ذخایر ارزی و به درآمدها اضافه می‌شود و اگر هم کمتر از آن شود نگرانیهایمان زیادتر نمی‌شود. بنابراین اگر قیمت کمتر باشد به واقعیت نیز نزدیک‌تر خواهد بود.
