«نود اقتصادی»-دکتر مهدی نصرتی تحلیلگر مسائل اقتصادی: بیش از ۹۹ درصد معاملات بازار آتی (به گونه ای که فعلا طراحی شده است) را به دو دلیل مصداق کامل قمار می دانم:
اولا در بازار آتی، در بیش از ۹۹ درصد موارد حتما باید کسی ضرر کند، تا طرف مقابل سود کند. یعنی بازار اساسا برپایه ضرر یک طرف (که حاصل باختن در شرط بندی پیش بینی قیمت است)، شکل گرفته است.
کسی که سود میکند روزانه پولی به حسابش واریز می شود که دقیقا از حساب فرد ضرر کننده کم می شود. (البته بعد از کسر کارمزدی چرب و تپل که گیر بورس و کارگزاری ها می آید.) در بازارهای سهام چنین وضعیتی را لزوما نداریم یعنی حتما نباید کسی ضرر کند تا شما سود کنی.
ثانیا در بازار آتی، ۹۹.۹۹ درصد معاملات دقیقا برپایه «هیچ» است. ممکن است کسی بگوید الان بازار سکه یک روزه را هم در بورس داریم. ولی دقت کنید که آنجا معاملات برپایه «هیچ» نیست. چون اولا به ازای گواهی های سکه در آنجا، واقعا سکه فیزیکی تحویل انبار شده است. ثانیا حتی اگر سکه فیزیکی هم پشتوانه موضوع نبود به هرحال می توان این گواهی ها را نوعی دارایی دیجیتال محسوب کرد که مثل بیت کوین و غیره که از نظر فعالان اقتصادی کمیاب و ارزشمند است، موجودیت ولو مجازی دارند و لذا معامله می شود.
اما در بازار آتی بر مبنای «هیچ» معاملات شروع می شود. یعنی کافی است کسی بیاید سفارش فروش بگذارد و در طرف مقابل هم کسی سفارش خرید، همین جا یک قرارداد و تعهد جدید ایجاد می‌شود که نه فروشنده واقعا قصد فروش دارد و اصلا چیزی برای فروش دارد و نه خریدار هدفش خرید است. لذا الی بی نهایت می توان قرارداد جدید ایجاد کرد!
این همان قماربازی است که طرفین سرهیچی با هم تاس می اندازند و بدون این که دارایی یا فعالیت اقتصادی وجود داشته باشد پول بین شان رد و بدل می شود. تکرار می کنم که در بازار آتی، شما می توانید تا بی نهایت قرارداد باز کنید.
