به گزارش «نود اقتصادی» غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده مردم رشت در مجالس نهم و دهم و عضو کمیسیون برنامه و بودجه، عدم موفقیت اقتصادی کشور را فعالیت ضعیف و نادیده گرفتن شورای اقتصاد به دلیل درک نادرست از کارکرد واقعی آن در کشور می‌داند و معتقد است تا همه امور اقتصادی کشور به جای وزارت اقتصاد به شورای عالی اقتصاد سپرده نشود و این شورا کارکرد واقعی خودش را پیدا نکند، مشکلات اقتصادی کشور همچنان به قوت خود باقی می‌ماند. نماینده مردم رشت در خانه‌ملت همچنین به کارکرد وزارت اقتصاد انتقاد کرد و نسبت به گزارش ۱۰۰ روزه دژپسند، در این وزارتخانه واکنش نشان داد.
وی افزود: برنامه‌های اقتصادی در ۱۰۰ روز جواب نمی‌دهد. وزیر اقتصاد به جای گزارش ۱۰۰ روزه عملکرد خود باید بگوید چه کارهایی قرار است انجام دهد. ما وزیر اقتصاد و دارایی را باید در قالب شورای اقتصاد کشور ببینیم. وزارت اقتصاد بخشی است که گمرک، بندر، بانک مرکزی و اموال تملیکی دارد و این کارها را هر کسی می‌تواند انجام دهد. گزارش عملکرد ۱۰۰ روزه وزیر اقتصاد را که از تلویزیون پخش شد دیدم ولی دلم به حال مجریان تلویزیونی که اطلاعات اقتصادی لازم را ندارند و در مباحث اقتصادی شرکت می‌کنند، می‌سوزد. به عنوان مثال بودجه یک کشور باید طبق قانون ابتدا در شورای اقتصاد تصویب شود، ولی این اتفاق نمی‌افتد. هیچ اقدام پولی نباید بدون اجازه شورای اقتصاد رخ دهد. ولی شورای اقتصاد کجای کار وزارت اقتصاد است؟
ایمن آبادی عنوان کرد: یک مقام آمریکایی معتقد است تا روزی که شورای اقتصاد در ایران تعطیل است، تا آن روز ایران در زمینه اقتصاد نمی‌تواند کاری انجام دهد. وزیر اقتصاد درباره ثبات قیمت ارز در بازار صحبت می‌کند، در این زمینه هر کاری انجام شده است قطعاً در دراز مدت جواب می‌دهد. اینکه دانش‌آموزی بگوید من خوب درس خوانده‌ام و همه کتاب را حفظ هستم مهم نیست. این پز دادن است و باید منتظر بود و پایان ترم نتیجه را دید و این نتیجه و خروجی است که مهم است. ما از وزیر اقتصاد توقع داریم بگوید برای کنترل نقدینگی قرار است فلان کار را انجام دهد یا موفق شده در شاخص‌های اقتصادی فلان کار را انجام دهد. در حالی که شاخص‌های اقتصادی حرف دیگری می‌زند، ما از او کارنامه می‌خواهیم.
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: آقای دژپسند در این مدت کوتاه تلاش کرده است و نکته مثبت او این است که رئیس مرکز تحقیقات و پژوهش‌ها بوده است. بنابراین چون مطالعه دارد، مشکلات را می‌شناسد و باید به او فرصت داد. در امور اقتصادی نمی‌توانیم زود به نتیجه برسیم و نیازمند زمان هستیم. ولی از آقای دژپسند انتظار داریم برای شورای اقتصاد وقت بگذارد. اگر شورای اقتصاد ما درست شود، همه مشکلات اقتصادی ما حل می‌شود.
بنابراین برای داشتن یک شورای عالی اقتصاد که بتواند مشکلات را حل کند، نیازمند اعضای متخصص هستیم. از ۱۵ نفر اعضای شورای اقتصاد سرچ کنید و ببینید ۱۴ نفرشان چه مدرکی دارند؟ آیا با این شورای اقتصاد می‌توانیم به جایی برسیم؟ به نظر من دو نفر خبره دانشگاهی و متخصص که فکر اقتصادی دارند و مغزشان در این باره کار می‌کند، جدای از تفکرات جناحی و سیاسی باید در این شورا به کار گرفته شوند.
ایمن آبادی گفت: اقتصاد حزب و دسته و گروه سیاسی نمی‌شناسد و فهم اقتصادی می‌خواهد. شورای اقتصاد فعلی ایران را با شورای اقتصاد آمریکا مقایسه کنید. حتی شورای اقتصاد دوران قبل از انقلاب را سرچ کنید و مقایسه‌ای بین آنها داشته باشید. ببینید کجای کار هستیم. ما آدرس را داریم غلط می‌رویم. وزیر اقتصاد ما یک عضو دبیرخانه است، مراکز اقتصادی و منطقه آزاد و گمرک و … به او داده‌ایم و نام «وزارت اقتصاد» را روی آن گذاشته‌ایم و گفته‌ایم فلان شخص اینها را به عنوان وزیر اقتصاد مدیریت کند، در حالی که به نظرمن «وزارت اقتصاد» نام مناسب و خوبی برای این وزارتخانه فعلی نیست چون مراکز اقتصادی را راهبری می‌کند نه اقتصاد کشور را.
وی بیان کرد: متأسفانه همه در این باره دچار اشتباه شده‌اند و نمی‌دانند که اداره مراکز اقتصادی با وزیر اقتصاد بودن متفاوت است. این کار وزیر اقتصاد نیست، این مدیریت مراکز اقتصادی است که به آقای دژپسند به عنوان وزیر اقتصاد داده شده‌است. اقتصاد کشور باید در شورای اقتصاد رقم بخورد نه وزارت فعلی اقتصاد. در قانون این موضوع مشخص شده است و اراده‌ای باید درباره آن از طرف رئیس‌جمهوری وجود داشته باشد. رئیس‌جمهوری بودجه سالانه کل کشور را بررسی می‌کند در حالی که در شورای اقتصاد به تصویب نرسیده است. یا اگر هم رسیده است صوری بوده است. ما حتی یک گزارش جدی از شورای اقتصاد نداریم که فلان موضوع در آن بررسی و به تصویب رسیده باشد. کشور را شورای اقتصاد باید اداره کند در حالی که به این شورا در کشور هیچ بهایی داده نمی‌شود و همه امورش فرمالیته است.
این نماینده مجلس گفت: به نظرم عدم اطلاع رئیس قوه‌مجریه، مقننه و قضائیه باعث بروز چنین مشکلی شده است. رؤسای قوای سه‌گانه باید بگویند که همه ما تابع تصمیمات شورای اقتصاد هستیم. اعضا و ترکیب شورای اقتصاد در قانون‌اساسی مشخص شده‌اند و بدون اجازه این شورا نباید آب هم بخوریم، در حالی که در کشور اصلاً به آن شورا بها نمی‌دهیم. بخش اعظمی از مشکلات کشور ناشی از عدم فعال بودن شورای اقتصاد کشور است. کسانی که اقتصاددان هستند یا حتی کسانی که با الفبای اقتصاد آشنا هستند به این موضوع به خوبی واقفند. جستوجو کنید ببینید که پارلمان آمریکا در هیچ کاری مداخله نمی‌کند تا تاییدیه شورای اقتصاد بیاید. هیچ پولی در آنجا بدون تصمیم و تأیید این شورا جابهجا نمی‌شود و همه مراکز اقتصادی تحت نظارت شورای اقتصاد هستند.
ایمن آبادی بیان کرد: خودم یک بار موضوعی را برای تسهیلات مسکن ایثارگران پیگیری می‌کردم و برای اولین بار شنیدم که گفتند باید شورای اقتصاد در این باره تصمیم بگیرد و بسیار خوشحال شدم که این شورا فعال است ولی دیدم که کبریت بی‌خطر را به این شورا می‌فرستند. در حالی که همه چیز باید در این شورا تصمیم‌گیری شود. مثلاً اینکه وزیر می‌گوید فلان تعداد مسکن می‌سازیم اشتباه است؛ او نمی‌تواند چنین حرفی بزند و باید بگوید برای ساخت این تعداد مسکن از شورای اقتصاد مجوز گرفته‌ام. ولی نفس قدرت و اینکه دل‌مان می‌خواهد همه چیز را به اسم خودمان تمام کنیم مانع این حرف می‌شود. وقتی در بودجه مثلاً پول کشور را خرج می‌کنیم باید به مردم بگوییم که از این نقطه به کدام نقطه می‌رسیم و این نقطه را مجلس نباید تعیین کند و این نقطه را شورای اقتصاد باید ترسیم کند. ۹ شاخص اقتصادی داریم که شورای اقتصاد باید بگوید دولت شما که می‌خواهید لایحه بودجه بنویسید، مجلس شما که می‌خواهید این لایحه بودجه را بررسی کنید، این ۹ شاخص باید از این عدد به آن عدد برسد ولی شاهد چنین اتفاقی نیستیم.
