به گزارش «نسیم» معاونت نظارتی بانک مرکزی «گزارش نحوه پراکندگی شعب بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی در سطح کشور» را منتشر کرد. بر اساس این گزارش از جمله موضوعات مهم و قابل تأمل در نظام بانکی کشور، نحوه پراکندگی شعب بانک‌ها در سطح کشور است.

بر اساس این بررسی می‌توان نشان داد که هر استان با توجه به میزان جمعیت و نیز ظرفیت تولید و شرایط اقتصادی و تجاری آن، چه نسبتی از تعداد شعب بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی را در اختیار دارد. سؤالی که بعضاً میان صاحب‌نظران مطرح بوده، میزان انطباق تعداد شعب بانک‌ها با نیاز واقعی بخش پولی و مالی اقتصاد می‌باشد.

برخی، تعداد زیاد شعب بانکی را یکی از معضلات اقتصاد کشور برشمرده و معتقدند لازم است بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی برای افزایش تعداد شعب خود، با محدودیت‌هایی مواجه باشند. از طرف دیگر، برخی دیگر نیز ایجاد محدودیت برای بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی جهت گسترش تعداد شعب خود را غیر قابل توجیه و مخالف با محیط مساعد کسب و کار می‌دانند و معتقدند این خود بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی هستند که باید بر اساس میزان سرمایه، سودآوری، سیاست‌ها و برنامه‌های بازاریابی خود نسبت به تعیین تعداد شعب تصمیم‌گیری نمایند.

در این گزارش آمده است: در سال ۹۳ حدود ۸۹.۲ درصد از تامین مالی اقتصاد کشور توسط نظام بانکی انجام شده است. بر اساس آمارهای صندوق بین المللی پول در کشورمان به ازای هر یکصد نفر، تعداد ۲۷.۴ شعبه بانکی وجود دارد که در مقایسه با دیگر کشورها از وضعیت تعادلی برخوردار است.

در بین کشورهای منطقه، کشورمان به ازای هر یک صد نفر جمعیت دارای تعداد بیشتری از شعب بانکی است. بر اساس آمار اداره مجوزهای بانکی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تا پایان شهریورماه ۹۴ تعداد کل شعب دارای مجوز بانکها و موسسات اعتباری غیربانکی ۲۱.۶۵۶ شعبه می باشد. بانک ملی ۳.۱۹۲ شعبه، صادرات ایران ۲.۸۷۶ شعبه، کشاورزی ۱.۹۰۶ شعبه دارای  بیشترین شعبه و بانکهای خاورمیانه، بانک تجاری ایران و اروپا و بانک ایران و ونزوئلا دارای کمترین شعب در سطح کشور هستند.

براساس تعداد شعب، بیشترین تمرکز تعداد شعب مربوط به استانهای قم، تهران و البرز و کمترین تمرکز شعب مربوط به مرکز استانهای بوشهر، سمنان و مازندران می باشد. آمارهای مذکور نشان می دهد که در سطح کشور به طور متوسط هر استان ۳.۲۳ درصد جمعیت کشور را در اختیار دارد و ۳.۲۲ درصد از شعب بانکها و موسسات اعتباری غیربانکی در هر استان قرار دارد که این موضوع نشان می دهد که در سطح استانهای مختلف پراکندگی شعب متعادل تر از پراکندگی شعب در مرکز هر استان است.