به گزارش «نود اقتصادی»، یکی از شاخص‌هایی که برای سنجش قدرت خرید مسکن در جوامع مختلف استفاده می‌شود، شاخص توان پذیری مسکن یا طول دوره انتظار برای خرید مسکن است. به بیان دقیق تر مدت زمانی که طول می‌کشد تا خانوار با کل یا بخشی از پس انداز خود، یک واحد مسکونی ۷۵ متری خریداری کند.

آمارهای رسمی نشان می‌دهد این شاخص در پایان دولت گذشته برای برخی دهک‌های درآمدی به بیش از ۱۰۰ سال رسیده است. یعنی برای برخی دهک‌های درآمدی بیش از یک قرن طول می‌کشد تا بتوانند با پس انداز خود، صاحبخانه شوند.

در پایان مدیریت دولت گذشته، مدت زمان انتظار فقیرترین دهک جامعه برای صاحبخانه شدن در سال ۱۴۰۰ معادل ۱۷۸ سال یعنی چیزی حدود دو قرن بوده است.

این شاخص همچنین برای دهک دوم نیز از مرز یک قرن گذشته و به عدد ۱۰۱ سال رسیده است. این یعنی خرید مسکن برای این دو دهک مطلقا غیرممکن شده است.

دهک سوم نیز در این شاخص وضعیت مناسبی ندارد و با صاحبخانه شدن حدود ۸۰ سال فاصله دارد. این در حالی است که طول دوره انتظار مطلوب برای این سه دهک ۲۵ سال است.

فاصله بسیار زیاد این سه دهک از وضع مطلوب، وضع بحرانی مردم به ویژه دهک‌های پایین در تامین سرپناه را نشان می‌دهد.