کمیل طیبی، استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با «نود اقتصادی» اظهار داشت: همکاری‌های اقتصادی در چارچوب اتحادیه‌های منطقه‌ای مثل سازمان همکاری‌های شانگهای می‌تواند در حوزه مشارکت در منابع، امکانات، نیروی انسانی و تقاضا برای بسیاری از منابع ما که در داخل تقاضایی ندارد برای کشور ما پتانسیل ایجاد کند.
وی بیان کرد: در سازمان همکاری شانگهای دو قدرت اقتصادی بزرگ دنیا مثل چین و روسیه وجود دارند و کشورهای عضو این پیمان ۲۵ درصد از مجموع GDP جهان را در اختیار دارند. عضویت ایران در این پیمان می‌تواند بازار کشور کوچکی مثل قرقیزستان را برای صادرات در اختیار ما قرار دهد.
استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان افزود: حضور کشورهایی مثل ترکیه و پاکستان در شورای گفت‌وگوی شانگهای در نهایت منجر به همکاری بیشتر این دو کشور در سازمان همکاری اقتصادی اکو نیز شد و می‌تواند در آینده برای جمهوری اسلامی نیز محقق شود.
طیبی گفت: با وجود مزیت نسبی ما در گردشگری درمان و خدمات فنی مهندسی، حضور ایران در پیمان همکاری شانگهای می‌تواند تجارت در خدمات را برای کشور ما افزایش دهد.
وی ادامه داد: حضور ایران در شانگهای می‌تواند منجر به افزایش مبادلات تهاتری با کشورهای منطقه شود و در نتیجه چرخه تحریم‌های دلاری را با کندی و مشکل مواجه کند.
کمیل طیبی بیان کرد: زمان عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای به کیفیت ارائه خدمات و ارائه کالاهایی که استاندارد کیفی منطقه را داشته باشند بستگی دارد.
