به گزارش «نود اقتصادی»، ایرج توتونچیان، نویسنده کتاب پول و بانکداری اسلامی و مقایسه آن با نظام سرمایه‌داری اظهار داشت: خدا کسانی را که نام بهره را به سود علی الحساب تغییر دادند، نبخشد. این‌که من همیشه معتقد بوده‌ام اقتصاددان اسلامی باید در کنار اقتصاد، حسابداری، مالی و فاینانس هم بداند، به همین دلیل است.

وی بیان کرد: تفاوت زیادی میان بهره و سود وجود دارد. بهره به پول اما سود به سرمایه تعلق می‌گیرد. بهره‌ای که مردم داده و می‌دهند، فوق العاده مضر است و جزو هزینه‌های بانک به شمار می‌رود. آن آقای سرمایه‌گذار که هنوز کار تولید را آغاز نکرده است وامی را که از بانک می‌گیرد در هزینه‌هایش محاسبه می‌کند.

توتونچان گفت: پس اینجا بانک یک رقم مثلا ۲۰ درصدی به سپرده گذار می‌دهد و ۲۴ تا ۳۰ درصد از وام گیرنده می‌گیرد و خلق پول می‌کند. اما اگر درست عمل شود و سپرده‌گذار به بانک وکالت دهد سود دیگر جزو هزینه‌ها نیست. در زمان تصویب قانون بانکداری بدون ربا در سال ۶۲ افرادی مثل من تازه بعد از سال‌ها تحصیل و تدریس به ایران آمده بودیم و با شیطنت‌های نظام بانکی آشنا نبودیم. یعنی تجربه لازم را نداشتیم. برای همین برخی توانستند این موضوع را به ما قالب کنند و گفتند بانک‌ها مالک سپرده‌ها هستند. در حالی‌که این یک تناقض آشکار با بانکداری بدون رباست.

وی ادامه داد: از یک طرف می‌گوییم بانک‌ها وکیل و از طرف دیگر می‌گوییم مالک هستند. مالکیت با وکالت فرق دارد. مثلا اگر من شما را برای فروش خودروی خودم وکیل کنم آیا شما می‌توانید با آن وکالت‌نامه، منزل مرا هم بفروشید؟ من در آن مقاطع تجربه این موضوع را نداشتم. خب بعد از چند سال که من متوجه این موضوع شدم خودم در کتابم قانون سال ۶۲ را مجدد بازنویسی و اصلاح کردم.