به گزارش «نود اقتصادی»، شرکت ملی نفت‌خیز جنوب، شکلی از قراردادهای IPC را با نظر وزیر نفت تدوین و به تصویب هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران رساند. نخستین تفاهم‌نامه و قرارداد محرمانگی در چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، با هدف مطالعه دو میدان کرنج (مخازن آسماری، پابده و خامی) و شادگان (مخازن آسماری و بنگستان)، سوم آذر ماه ۹۵ میان بیژن عالی‌پور؛ مدیرعامل این شرکت و نمایندگانی از کنسرسیوم پرگس امضا شد.
چند ماه بعد در ۲۶ اردیبهشت سال ۹۶ نیز تفاهم‌نامه اصولی بین شرکت ملی نفت‌خیز جنوب و این کنسرسیوم انگلیسی متشکل از ۲۰ شرکت به منظور توسعه و پشتیبانی بهره‌برداری میدان نفتی کرنج امضا شد. این تفاهم‌نامه اگر به قرارداد تبدیل می‌شد تولید روزانه حداکثر ۲۰۰ هزار بشکه و تولید تجمعی حدود ۶۵۵ میلیون بشکه طی ۱۰ سال آینده از این میدان را امکان‌پذیر می کرد که هزینه‌های سرمایه‌ای مستقیم و غیر مستقیم آن معادل ۱/۳ میلیارد دلار است.
حضور و فعالیت این کنسرسیوم که بارها اعلام کرده بود مشکلی با تحریم‌های اقتصادی ایران ندارد به همین تفاهم‌نامه محدود ماند و همچنان خبری از ادامه فعالیت این کنسرسیوم نیست.
