به گزارش «نود اقتصادی»، مجیدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین اظهار داشت: چندین سال است که با همین رویه و در ماه های پایانی سال بسته های تشویقی صادراتی ابلاغ می شود ولی به اجرا نمی رسد، بنابراین این بار نیز قرار نیست اجرایی و یا اتفاق بزرگی رخ دهد. ضمن اینکه شخصا با روش های تشویقی که در نظر گرفته می شود مشکل داشته و قبول ندارم.

وی ادامه داد: مشوق های صادارتی باید با اهداف مشخص برای کالای مشخص، در بازده زمانی مشخص و برای اخذ نتیحه مشخص در نظر گرفته شود در غیر این صورت بسته ای که قابلیت اجرایی شده داشته باشد، نیست. باید بدانیم هدف از صادرات چیست؟ اگر قرار است فقط کالایی را صادر کنیم و ارز آن را مصرف کنیم که فرقی نمی کند ولی اگر تصمیم داریم به اهداف بلند مدت و هدف دار برسیم، باید بدانیم چه کالایی قرار است در چه بازاری صادر شود.

این فعال اقتصادی با تأکید بر اینکه حمایت و تشویق صادراتی باید کوتاه مدت، هدفمند و جهت دار باشد، گفت: هدف فعلی ما بازار کشور های همسایه و چین و هند است ولی باید ببینیم ترکیب صادراتی ما چه میزان بوده و اینکه چقدر می توان این ظرفیت فعلی را صادر کرد و در نهایت اینکه چه کالاهایی امکان صادرات دارد که نسبت به آن بی توجهی می شود. همه این کارها نیاز به کار کارشناسی و مطالعه دارد که بعید می دانم برای تهیه این بسته از فعالان اقتصادی نظری پرسیده باشند زیرا حداقل اگر قرار بود برای بازار چین و صادرات آن مشوق هایی در نظر گرفته شود، از بنده به عنوان رئیس اتاق ایران و چین پرسیده می شد.

حریری با بیان اینکه ایده با هدف و واقعیت فرق می کند و اجرای یک برنامه یعنی رسیدن به هدف، تصریح کرد: مشکل اینجاست که سیاست گذاران و مسئولان دچار روزمرگی و مسائل کاغذ بازی شده اند، و سیاست گذاری های مفید را فراموش کرده اند. کوتاه بودن مدت مدیریت مسئولان یکی از مشکلاتی است که نمی گذارد تصمیمات و سیاست های درست اعمال شود.

وی با تأکید بر اینکه یکی دیگر از مشکلات صادرات کشور نبود متولی واحد برای این بخش است، گفت: همه این مشکلات در روزهای تنگ و سخت خودش را نشان می دهد و چون نمی توان راهکاری درست را تعیین کرد، نمایش و شعارها شروع می شود. مسئولان باید بدانند که اگر صادرکننده ای در سال 98 قصد داشت کالایی را صادر کند تا کنون این کار را انجام داده و در یک ماه پایانی سال، زمان چندانی باقی نمانده که بخواهد بر اساس این بسته تشویقی تغییری در روند کاری خود ایجاد کند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تأکید کرد: مسائلی که در این بسته ابلاغ شده بیشتر شبیه هورا کشیدن برای صادر کننده است تا تشویق و روش هدفمند. زیرا اگر حتی صادرکنندها بر حسب اتفاق در سال 98 صادراتی که انجام داده با این بسته تشویقی هماهنگ بوده نیز، استفاده از این مشوق ها برای گذراندن روند اداری و دریافت، حداقل 3 ماه زمان نیاز دارد.

حریری با بیان اینکه اگر بتوان این بودجه تعیین شده برای مشوق های صادراتی سال98 را به عنوان تن خواه نزد متولی آن نگه داشته می شد و در سال 99 از آن استفاده می شد، اتفاق خوبی بود، اظهار داشت: بخش عمده ای از مشوق های صادراتی 98 به نمایشگاه ها مربوط می شود که باید بگویم در این روزهای پایانی سال نمایشگاه چندانی باقی نمانده که صادرکننده بتواند بر اساس آن برنامه ریزی کند.

وی خاطر نشان کرد: این مسائل و ایرادات چندین سال است که تکرار می شود و موضوعی نیست که امسال اتفاق افتاده باشد و ممکن است با نام جایزه صادراتی یا مشوق صادراتی و یا هر چیز دیگری ابلاغ شود. ابلاغ این بسته های صادراتی در چنین تاریخ و با چنین محتوایی بی احترامی به فردی است که بر اساس سیاست هایی که در بودجه و اقتصاد کشور آن هم در ابتدای هر سال اعلام می شود، برنامه سالانه خود را برای صادارت طراحی می کند.