به گزارش «نود اقتصادی»، جمشید نفر، رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی اتاق ایران اظهار داشت: این سیاست درستی است که با توجه به تحریمها و مشکلات در مبادلات پولی گرفته شده است. شاید در حال حاضر بهترین راه، صادرات به کشورهای اطراف باشد بنابراین باید مشکلات مربوط به این حوزه را مرتفع کنیم. بیشتر صادرات ما هیچ ارتباطی با نفت ندارند و واحدهای ما ظرفیتهای خالی زیادی دارند مثلا در کاشی و سرامیک که قیمت و کیفیت آن رقابتی است، بیش از 50 درصد ظرفیت اسمی خالی وجود دارد و اگر بتوانیم این بازارها را تسخیر کنیم، میتوانیم این ظرفیت را پر کنیم.
وی ادامه داد: بالا رفتن قیمت ارز در داخل این حسن را داشت که بسیاری از کالاها را رقابتی کند و بتوانیم صادرات را افزایش دهیم منتها نباید اشتباه کنیم و در صادرات رقابت داخلی و ارزانفروشی داخلی داشته باشیم که این موجب میشود نتوانیم بازارها را تا مدت زیادی در دست داشته باشیم.
رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران در مورد استفاده از رایزنان بازرگانی گفت: به شخصه موافق رایزن دولتی نیستم، این رایزن باید از بخش خصوصی و با هزینه این بخش انتخاب شود و با کمک وزارت خارجه بازاریابی در خارج را انجام دهد. البته با پیشرفته تکنولوژی، بازاریابی از حالت سنتی خارج شده و شکلهای جدیدی پیدا کرده است.
وی ادامه داد: وقتی تولیدکنندگان ما در نمایشگاههای خارجی حضور پیدا میکنند به دنبال رقابت با یکدیگر هستند در حالی که باید این شیوه اصلاح شود و با استفاده از تشکلهای خصوصی، امکانات تولیدکنندگان را به بازدیدکنندگان معرفی کنند که با این اقدام هزینه بازاریابی نیز کاهش مییابد.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ساختار اقتصادی ما صادراتی نبوده نقاط ضعف زیادی دارد که باید یک به یک آنها را بررسی و راهحلهای آن را پیدا کرد. برای نمونه در حال حاضر ما مشکلاتی مانند برگشت ارز و تفاوت نرخ ارز نیمایی با بازار آزاد را داریم. البته این مشکل مربوط به صادرکنندگانی که مواد اولیه را با قیمت پایین تهیه میکنند نیست بلکه صادر کنندگانی که مواد اولیه خود را با نرخ آزاد تهیه میکنند را شامل میشود. یکی دیگر از مشکلات ما بخشنامههای خلقالساعه است به طوری که تمام برنامهریزیهای یک واحد در حال تولید را برهم میزند.
وی خاطرنشان کرد: با این وجود نقاط مثبتی هم مشاهده میشود مثلا در وزارت صمت جلسات زیادی برگزار میشود تا تمام این مشکلات بررسی و راهحلهای آن ارائه شود. ایجاد ستاد تسهیل صادرات یک نقطه مثبت است. اما آنچه بسیار تاثیرگذار است فضای سیاسی آرام است که نبود آن میتواند اجرای برنامههای اقتصادی را با مشکل روبهرو کند.
بیشتر بخوانید:
طرح ملی مسکن و بازار اوراسیا، ۲ عامل رشد صنعت کاشی در آینده هستند