«نود اقتصادی»، وحید حاجی پور روزنامه نگار حوزه انرژی: اگر از سال ۹۴ که کارت سوخت و سهمیه‌بندی بنزین حذف شد تا زمان بازگشت این فرایند در سال ۹۸ یک حساب سرانگشتی از میزان بنزینی که می‌توانست از مصرف داخلی صرفه‌جویی و صادر شود و نشد، انجام دهیم به رقم بالایی می‌رسیم که یک خسارت کلان است.
وزیر نفت که هیچ‌گاه دلیل متقنی برای حذف کارت سوخت نیاورد، حالا خود معترف است که با احیای دوباره کارت سوخت و سهمیه‌بندی ۲۰ میلیون لیتر بنزین در روز صرفه‌جویی می‌شود؛ بنزینی که قبلاً بیشترش را دلال‌ها قاچاق می‌کردند و حالا بیشترش را دولت صادر می‌کند!
فرق قضیه از زمین تا آسمان است. سودآوری برای دولت فقط یکی از فرق‌ها و سودهاست. فرق دوم، کنترل مصرف برای روزی است که اگر کنترل نمی‌شد، مجبور به واردات بنزین بودیم. فرق سوم اصل هدایت مردم به برنامه‌ریزی و ساماندهی در استفاده از منابع ملی و توجه به نیاز نسل‌های آینده و فرق چهارم، مسئله محیط زیست و آلودگی کمتر است. پنجم، مسائل امنیتی و فرق‌های دیگر که از محاسبه خارج است.
تعطیلی فرایند سهمیه‌بندی بنزین و کارت سوخت، در کنار ثابت ماندن قیمت بنزین برای چند سال متوالی از منظر کارشناسان هم ضرر ده‌ها هزار میلیارد تومانی به کشور زد و هم اینکه باعث انحراف الگوی مصرف و قاچاق و آلودگی هوا شد.
حال چند ماه پس از فعال شدن سیاست کارت سوخت و تعدیل بهای بنزین به اعتراف ژنرال نفتی دولت یازدهم یعنی بیژن زنگنه، مصرف روزانه بنزین حدود ۲۰ میلیون لیتر کاهش داشته است که می‌توان نتیجه گرفت در چند سال اخیر حداقل ۳۰ میلیارد لیتر بنزین اضافه مصرف شد.
