مجید صفدری، مدیرعامل سابق شرکت بیمه ما- بیمه های بازرگانی در کنترل و خنثی کردن فشار های حوزه های مختلف و رونق تولید، نقشی ضروری دارند و با ظرفیت های ایجاد شده حتی می توانند ضربه های وارده را به فرصت تبدیل کنند.

روشن است که برای ایجاد رونق باید بر تولید داخلی کشور و خودکفایی تکیه کرده و این حوزه را تقویت و حمایت کرد و ماموریت اصلی شرکت های بیمه نیز بر همین اصل تعریف شده است.

در واقع هرچه سهم صنعت بیمه در تولید ناخالص داخلی و ضریب نفوذ آن درجامعه بیشتر باشد اقتصاد آن کشور مترقی تر خواهد بود.

هدف اصلی شرکت های بیمه بازرگانی کاهش ریسک پذیری است و هر چه احتمال ریسک بیشتر شود، احتمال اینکه تولیدکننده در آن زمینه سرمایه گذاری کند کمتر است.

زمانی که بنگاه های اقتصادی ریسک های خود را بیمه می کنند، در زمان بروز خسارت و مخاطرات اقتصادی سرمایه خود را صرف پرداخت و جبران آن خسارت نکرده و در واقع چرخه اقتصادی با همان سرعت در بخش تولید و خدمات در حال حرکت خواهد بود و نقش جبران خسارت را صنعت بیمه تقبل خواهد کرد.

بدین صورت تولید ادامه داشته و بروز یک حادثه باعث توقف تولید و لطمه اقتصادی نمی شود.

از طرف دیگر با توجه به اینکه ایجاد سرمایه گذاری های جدید، باعث توسعه و رشد اقتصادی هر کشور می شود، تامین امنیت سرمایه ها در تداوم این رشد، از اهمیت خاصی برخوردار بوده و فقط در صورتی که سرمایه گذار بداند خطری سرمایه اش را تهدید نمی کند، اقدام به سرمایه گذاری جدید می کند. در این شرایط، بیمه می تواند نگرانی از وقوع خطر را کاهش دهد.

پیشرفت بیمه در کشور، می تواند منجر به حفظ ثروت ملی و تشکیل پس انداز های بزرگ شود و در ارتباطی متقابل با رشد و توسعه اقتصادی، افزایش مبادلات و توسعه سرمایه گذاری ها باشد.

در واقع صنعت بیمه، با توجه به نقش آن به عنوان یک نهاد سرمایه گذار و تعهدش در جبران خسارت، می تواند بر فعالیت های اقتصاد کلان و نیز در رشد اقتصادی کشور، تاثیر بسزایی داشته باشد.

از منظر دیگر می توان گفت با توجه به اینکه انجام سرمایه گذاری های جدید، موتور محرکه توسعه و رشد اقتصادی هر کشور می شود، تامین امنیت سرمایه ها در تداوم این رشد، از اهمیت خاصی برخوردار بوده و فقط در صورتی که سرمایه گذار یقین کند خطری سرمایه اش را تهدید نمی کند، اقدام به سرمایه گذاری جدید می کند. در این شرایط،  بیمه نگرانی از وقوع خطر را از بین می برد.

با توجه به اینکه بین پرداخت حق بیمه توسط بیمه گذاران به شرکت های بیمه و پرداخت خسارات احتمالی فاصله زمانی معنا داری وجود دارد شرکتهای بیمه به حکم وظیفه ذاتی خود این منابع را در راهکارهای تعیین شده توسط مقام ناظر بیمه ای، سرمایه گذاری کرده و باعث کمک به حاشیه سود خود از یکطرف و کمک به تحرک سایر بخش های اقتصادی می شوند.

عامل مهم دیگری که صنعت بیمه می تواند کمک به رونق تولید هم در بخش بیمه و هم سایر بخش های اقتصادی داشته باشد کاهش بهای تمام شده تولید و خدمات از طریق حذف واسطه‌های فروش حق بیمه به خصوص در بیمه نامه های بزرگ مانند بیمه کارخانجات و قرار دادهای گروهی بیمه ای نظیر درمان، عمر و حادثه است.