به گزارش «نود اقتصادی»، سالانه بیش از هزارهزار میلیارد تومان یارانه آشکار و پنهان درکشور پرداخت می‌شود. از این میان ۹۸۷ هزار میلیارد تومان یارانه‌های پنهان است که ۱۸۰ هزار میلیارد تومان آن را یارانه پرداختی به بنزین تشکیل می‌دهد. اما مشکل اینجاست که این حجم بزرگ یارانه که از منابع عمومی کشور که متعلق به مردم است پرداخت می‌شود به صورت عادلانه و متوازن به دست مردم نمی‌رسد.
در ابتدا تنها صاحبان خودرو به‌صورت مستقیم ازاین یارانه بهره می‌برند که کمتر از نیمی از خانوارهای کشور را تشکیل می‌دهند و بدین ترتیب نیمی از جمعیت کشور که از قضا جزو اقشار آسیب پذیر جامعه هم هستند از آن بی‌بهره‌اند.
علاوه براین توزیع این یارانه میان صاحبان خودرو نیز عادلانه نیست. پردرآمدها با خودروهای بیشتر و عموماً پرمصرف سهم بیشتری از آن را استفاده می‌کنند به‌طوری که آمارهای سازمان برنامه و بودجه نشان می‌دهد که ثروتمندترین‌های جامعه ۲۳ برابر بیشتر از فقیرترین‌ها از یارانه بنزین بهره می‌برند. براین اساس نحوه توزیع یارانه بنزین همانند یارانه نقدی که به‌صورت یکسان ۹۵ درصد ایرانی‌ها را پوشش می‌دهد، نیاز به بازآرایی و اصلاح داشت.
