به گزارش «نود اقتصادی» مجیدرضا حریری، نایبرییس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: سوئیفت مانند کلید یک ماشین است. اگر سوئیچ ماشین را در اختیار داشته باشیم اما ماشین موتوری برای حرکت نداشته باشد، این کلید هیچ کاربردی برای ما نخواهد داشت بنابراین میتوان گفت که دسترسی یا عدم دسترسی به سوئیفت بیشتر جنبه هیاهو دارد.
وی ادامه داد: حتی در طول این دو سال و اندی که هم دسترسیمان به سوئیفت باز شد، باز هم راه ورودمان به بانکداری جهانی چندان راحت نبوده است چرا که بانکهای کارگزاری برای ایجاد ارتباط را در اختیار نداشتهایم. از طرفی در مدتی که سوئیفت را هم داشتیم، به دلیل اقداماتی که سیستم مالی FATF بر ما اعمال میکرد هم نمیتوانستیم از سیستم بانکداری دنیا به نحو شایستهای استفاده کنیم. بنابراین نمیتوان سوئیفت را چندان موضوع مهم و چالشبرانگیزی برای شرایط کنونی تعریف کرد، ضمن آنکه دلیلی هم برای قطع ارتباطمان با سوئیفت وجود ندارد چه آنکه مرکزیت سوئیفت در اتحادیه اروپا قرار دارد و اروپاییها هم تاکنون موضعی علیه کشور ما نداشتهاند. نایبرییس اتاق بازرگانی ایران و چین در پاسخ به این سوال که اگر اتحادیه اروپا عزم جدی برای اخراج ایران از سوئیفت داشته باشد، اظهار کرد: در این شرایط هیچ گونه راه حلی پیش رویمان قرار نخواهد داشت و به عبارتی هیچ راه حل فرعی برای حل این مساله قابل پیشبینی نخواهد بود. وی افزود: این موضوع مانند حالتی است که اجازه عبور از هیچ یک از راههای آسفالت دنیا را به ما نمیدهند. واضح است در این شرایط مجبور میشویم از کورهراههایی که وجود دارد حرکت کنیم که در این شرایط هم دیرتر به مقصد میرسیم و هم هزینه و استهلاک بیشتری در مسیر پیش رویمان خواهیم داشت.
حریری در بخش دیگری از صحبتهایش بیان کرد: در سالهای بین 88 تا 89 که رو به تحریمهای سنگین آمریکا میرفتیم، چون از پیامدهای آن اطلاع نداشتیم خیلی نگران اتفاقات بعد از آن نبودیم اما این بار به دلیل خاطره بدی که از آن سالها داریم، قبل از هر اتفاقی از وحشت و ترس پیشامدهایی که قرار است رخ دهد خودمان در حال باختن خودمان هستیم.
وی این را هم اضافه کرد که به دلیل خاطره بدی که از گذشته داریم و به دلیل تجربیاتی که در این زمینه کسب کردهایم میتوانیم به دنبال راههایی برای دور زدن تحریمها بگردیم، کمااینکه طرف مقابل هم به دلیل تجربیات قبلیاش میداند چگونه سد راه ما شود بنابراین باید منتظر بمانیم و ببینیم در صحنه دیپلماسی چه تصمیماتی گرفته خواهد شد. نایبرییس اتاق بازرگانی ایران و چین به این سوال هم که آیا در این شرایط میتوان از پیمانهای پولی دوجانبه استفاده کرد یا نه، پاسخ داد و گفت: ما با هیچ کشوری پیمان پولی دوجانبه نداریم. دلیلش هم به این موضوع برمیگردد که ما بازیگر صحنه اقتصاد بینالملل نیستیم. از طرفی تحریمها علیه ایران نیز بر این موضوع صحه میگذارد و باعث میشود هیچ کشوری با ما پیمان پولی دوجانبه نبندد.
وی ادامه داد: بهطور کلی دیدگاهها در این زمینه متفاوت است. اما مشکلی که وجود دارد این است که هیچ کشوری حاضر نیست با پولهای قوی با ما وارد پیمانهای پولی دوجانبه شود و اگر بخواهیم با پولهای ضعیف دست به پیمانهای پولی دوجانبه بزنیم، درواقع ما تنها فروشنده محصولاتی خواهیم شد که 75درصد صادراتش مواد خام و انرژی است که در تمام جهان هم خریدار دارد. حریری در پایان خاطرنشان کرد: حتی اگر از نقطه نظر اقتصادی مذاکرات مجدد با آمریکا بتواند مطلوب فعالیتهای اقتصادی کشورمان باشد و ما را به نقطه مطلوب اقتصادی برساند اما به دلایل مسایل سیاست خارجی و امنیت ملی، نمیتوان تنها با دیدگاه اقتصادی در این موارد اظهار نظر کرد.