به گزارش «نود اقتصادی» تفاوت فقط در خانههای ویلایی، برجهای بلندبالا، ماشینهای لوکس خارجی، مسافرتهای اروپایی و اقامت در هتلهای گرانقیمت پنجستاره و ریختوپاشهای آنچنانی نیست، بلکه در نوع خوراک، تحصیل، درمان و تفریح نیز نمایان است. اگر تا چند سال پیش بین پردرآمدها و کمدرآمدها این همه اختلاف طبقاتی نبود، اما امروز وضعیت بهکلی متفاوتتر شده است؛ تا جایی که ثروتمندان ثروتمندتر و فقرا فقیرتر شدهاند. حتی خیلیها دیگر رفاه گذشته را ندارند و شکاف طبقاتی بیشازپیش عمیق شده است. این را نه از ظاهر افراد که از خانههایی که در جنوبیترین نقطه تهران قرار دارد و آن را با قرض تهیه کرده و سوار بر ماشینهای اسقاطی و فرسودهشان که با وام خریداری کردهاند و سالها باید قسط آن را بدهند، بهراحتی میتوان مشاهده کرد. اینها فقط نمونه کوچکی از جامعهای است که شرایطش به دلیل سیاستهای نادرست دولتهای گذشته عوض شد و امروز دستخوش تغییر و تحولات جدی شده است. اما این تمام ماجرا نیست. آمارهای بانک مرکزی نشان میدهد ثروتمندترین گروه درآمدی در سال ٩٥، ١٢٣ میلیون تومان و کمدرآمدترین گروه هشت میلیون تومان در یک سال هزینه کردند. به آن معنا که ثروتمندان در یک سال گذشته ١١٥ میلیون تومان بیشتر از فقرا هزینه کردند. حال سؤال این است که چه عواملی موجب شده تا شکاف طبقاتی عمیقتر از قبل شود و ثروتمندان بیشازپیش پولدار شوند؟
دهکها در یک سال چقدر هزینه کردند؟
براساس اعلام بانک مرکزی، در سال ٩٥ به طور متوسط دهکهای اول، دوم و سوم ١٣ میلیون تومان هزینه کردند درحالیکه دهکهای هشتم، نهم و دهم ٧٨ میلیون تومان هزینه کردهاند. همچنین بررسیهای بانک مرکزی نشان میدهد سه دهک اول جامعه به طور متوسط در بخش مواد خوراکی و آشامیدنی سه میلیون تومان هزینه کردند درحالیکه هزینه سه دهک آخر جامعه ١٥ میلیون تومان بوده است. گزارشهای بانک مرکزی نشان میدهد سه دهک ابتدای جامعه بهطور متوسط ٣٣٣ هزار تومان در بخش بهداشت و درمان هزینه کردند درحالیکه سه دهک آخر جامعه چهار میلیون تومان هزینه کردند.
در بخش تفریح نیز سه دهک اول جامعه بهطور متوسط ١٥٤ هزار تومان هزینه کردند اما هزینه سه دهک آخر جامعه یک میلیون تومان بوده است.
این ارقام درباره تحصیل نیز صدق میکند. بهطوریکه سه دهک اول جامعه به طور متوسط ١٣٢ هزار تومان هزینه کردند اما سه دهک آخر یک میلیون تومان در این بخش هزینه کردند.