گروه اقتصادی خبرگزاری «نسیم»: بررسی وضعیت بازار سرمایه در دو سال اخیر نشان می دهد، که بورس ایران کم کم به جایی رسیده است که دیگر هیچ جایی برای افتخار کردن ندارد. اگر یه وضعیت هر کدام از صنایع حاضر در بورس نگاه کنیم، به سختی می توانیم نقطه روشنی در آن پیدا کنیم.

این در حالی است که دو سال قبل که حسن روحانی و تیم اقصادی وی زمام امور را به دست گرفتند، وعده گشایش های اقتصادی را به مردم دادند و حتی شخص رئیس جمهور در یک اقدام نادر از مردم دعوت کرد تا در بورس سرمایه گذاری کنند.

اما اعتماد مردم به رئیس قوه مجریه کار دستشان داد و طبق آمار میلیاردها تومان از سرمایه مردم طی دو سال اخیر به باد رفت. در یک سال گذشته رئیس سازمان بورس هم تغییر کرد و محمد فطانت فرد به جای علی صالح آبادی سکاندار تالار شیشه ای شد، اما نه تنها کور سوی امیدی هم در دل فعالان بازار  سرمایه ایجاد نشد، بلکه وضعیت از دوران صالح آبادی هم بدتر شد.

در حال حاضر محمد فطانت فرد و مدیرانش در سازمان بورس به قول خودشان ترجیح داده اند که از دست مردم و رسانه ها فرار کنند. البته این رفتار آنها طبیعی است، زیرا هیچ دفاعی از عملکرد خود ندارند و حتی نمی توانند وضعیت وخیم بازار سرمایه را به رکود اقتصادی کشور نسبت دهند، زیرا بازار سرمایه قبل از روی کار آمدن دولت روحانی در اوج رکود و تحریم وضعیت بسیار بهتری نسبت به امروز داشت.

یکی از صنایع مهمی که این روزها وضعیت مناسبی در بازار سرمایه ندارد، صنعت مواد غذایی است. صنعتی که به دلیل واردات گسترده صورت گرفته توسط وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت طی دو سال اخیر چند قدم بیشتر تا نابودی فاصله ندارد.

کشور ما به دلیل نوع وضعیت آب و هوایی خود پتانسیل رشد بسیاری را در تولیدات محصولات غذایی و صنعتی کردن آن دارد، اما متاسفانه دولتمردان تدبیر و امید به جای ایجاد حلقه اتصال بین تولید و صنعت در صنایع غذایی به اقداماتی در خلاف این مسیر دست می زنند. به عنوان نمونه 1700 تن سیب زمینی را که قابلیت تاثیری گذاری در صنعت مواد غذایی را به عنوان پوره سیب زمینی و یا چیپس را دارد، امحا می کنند و هیچ توجهی به ظرفیتهای داخلی نمی کنند.

مشاوران اقتصادی دولت در زمینه کشاورزی هم خودکفایی در زمینه کشاورزی را پدیده ای مزخرف می دانند و طرحهای خانمان براندازی مانند نکاشت را پایه ریزی می کنند.

در این وضعیت وجود بحران در صنعت مواد غذایی هم امری اجتناب ناپذیر است. بررسی عملکرد شرکتهای صنایع غذایی درشش ماه اول سال 94 بیانگر نوید روزهای خوبی را برای این صنعت نمی دهد. در حال حاضر در شش ماه اول امسال 43 درصد از شرکتهای این گروه نسبت به سال 93 با کاهش فروش  مواجه شده اند و 62.5 درصد از شرکتها نسبت به سال 93 کاهش تولید داشته اند.

تنها 50 درصد از شرکتهای این گروه سود خالص بیشتری نسبت به سال 93 بدست آورده اند و 50 درصد آنها با کاهش سود خالص و یا شناسایی زیان مواجه شده اند.

همچنین در این گروه 4 شرکت همزمان با ارایه گزارش 6 ماهه، با اعلام تعدیل منفی ، پیش بینی سود خود را کاهش داده اند و تنها یک شرکت تعدیل مثبت اعلام کرده است. پوشش سود 6 ماهه اغلب شرکتها نیز کمتر از میزان 50 درصد بوده است.

با این وجود نباید انتظار وضعیت خوبی برای صنایع غذایی کشور در شش ماه آینده را داشت. این در حالی است که رئیس جمهور مدعی است که طی دو سال اخیر امنیت غذایی در کشور افزایش یافته است، اما آمار نشان می دهد که صنایع غذایی ما در معرض ورشکستگی قرار دارند و کشور ما در 850 روز اخیر در صنعت غذایی وابسته تر از قبل هم شده است.

باید دید در نهایت کدام دستگاه دولتی حاضر پاسخگویی در زمینه رکود گسترده در صنعت غذایی کشور خواهند بود؟ آیا رئیس بورس و مدیرانش هم همچنان قصد دارند، در این خصوص  سکوت کرده و فقط نظاره گر باشند؟