فرزانه خرمیان، رئیس انجمن لوله و اتصالات پی وی سی در گفتگو با «نسیم» و در رابطه با مشکلات صنف و اتحادیه لوله بیان داشت: 50 درصد کارخانه‌ها تعطیل شده و فروش ندارند لذا در چنین شرایطی حتی واردات در صنعت ما هیچ گونه مفهومی نخواهد داشت.

وی ادامه داد: این روزها رکودِ بازار دامن تمامی اصناف به خصوص حدود 150 صنف وابسته به مسکن را گرفته است، و به همین دلیل صنعت ما نیز که برخی از تولیداتش وابسته به ساختمان است دچار رکود شدیدی شده است.

خرمیان تصریح کرد: بخش دیگری از تولیدات ما متعلق به مصارف دولتی، آب رسانی، آب و فاضلاب است، که در این رابطه نیز به دلیل قراردادهای یک طرفه بخش دولتی و عدم پرداخت معوقات دولتی و هزینه پروژه‌ها تولیدکنندگان این بخش به شرایط بسیار بدی دچار شده‌اند.

وی افزود: در بیشتر موارد تولیدکننده هزینه‌ای را پرداخت کرده، مواد اولیه را خریداری کرده، تولید کرده و به پروژه تحویل داده اما نتوانسته پول خودش را از دولت بگیرد. بنابراین دولت به بسیاری از تولیدکنندگان ما مقروض بوده و بدهی خود را باید به آنان بپردازد.

رئیس اتحادیه لوله و اتصالات پی وی سی در رابطه با بسته خروج از رکود دولت بیان داشت: به اعتقاد بسیاری از کارشناسان اقتصادی این بسته تنها می‌تواند مانند یک دارو و مسکن مقطعی عمل کند در حالی که عمده مشکل اقتصادی ما به دخالت‌های دولت در اقتصاد باز می‌گردد، زمانی که دولت با بخش خصوصی رقابت کند، و قدرت نیز در دست او باشد بدون شروع بازی رقیب خصوصی خواهد باخت.

وی افزود: این جریان تمامی بخش‌های اقتصادی ما را در برخواهد گرفت، الان صنعت پترووشیمی در ظاهر به بخش خصوصی تعلق دارد اما در واقعیت دولتی است. تعیین نرخ مواد اولیه، توزیع آن‌ها و بسیاری موارد دیگر به شکلی انجام می‌گیرد که در جهت منافع دولت باشد.

رئیس انجمن لوله و اتصالات پی وی سی گفت: دولت چون می‌داند که مصرف کننده چاره ای جز خرید ندارد، بدون مشارکت خصوصی هر گونه تغییری را که بخواهد انجام می‌دهد. در این میان تولیدکننده نیز چاره‌ای ندارد جز این که طبق تغییرات دولت پیش برود یا این که کارخانه خود را تعطیل کند.

وی ادامه داد: تمامی کارشناسان معتقد هسستند که شاید رکود با چنین شیوه‌ای که دولت در پیش گرفته است مقطعی حل شود اما بدون شک آن نیز کوتاه مدت خواهد بود بنابراین دولت باید ساختارهای اساسی را تغییر دهد.

خرمیان در پایان خاطرنشان کرد: بسیار بیشتر از 25 درصد کارخانه‌های ما تعطیل شده است و مابقی نیز که به تعطیلی کشیده نشده‌اند، تنها با 20 درصد ظرفیت خود می‌تواند کار کند. ما هیچ زمانی به اندازه حالا خطوط برای فروش نداشتیم یعنی بسیاری از همکاران ما کارخانه‌های خود را برای فروش گذاشته‌اند.