کرملو، نائب رئیس اتحادیه فخاران در گفتگو با «نسیم» به برخی از مشکلات این صنف پرداخت و گفت: اتحادیه فخاران حدود 300 عضو در تهران دارد، که در این سال‌های اخیر به دلیل رکود شدیدی که در بازار به وجود آمده و همچنین حمایت نکردن از تولیدکنندگان از این تعداد در حال حاضر تنها 50 کارخانه باقی مانده است که این تعداد نیز ظرفیت تولید خود را به 30 درصد رسانده‌اند.
وی ادامه داد: متأسفانه دیگر تولید در کشور ما هیچ گونه جایگاهی ندارد، من خودم از زمانی که وارد کار تولید شدم، همیشه 80 کارگر داشتم اما در حال حاضر به دلیل مشکلات این تعداد به 6 کارگر رسیده است. نداشتن مشتری و نداشتن نقدینگی از بزرگترین این مشکلات است.
وی اظهار داشت: این شوخی نیست که کارخانه به جایی برسد که از 80 کارگر تنها بتواند 6 نفر از آن‌ها را برای کار تولید نگه دارد. حتی این 6 کارگر نیز به دلیل تولید پایین نمی‌توانند به طور ثابت در یک کارخانه کار کنند، بلکه در یک کارخانه به طور موقتی کار می‌کنند.
نائب رئیس اتحادیه فخاران گفت: وضع تولید بسیار نامناسب اما فشارهای دولتی، قوانین دست و پا گیر و فیش‌های گاز و برق و آب بالا است. الان گاز کارخانه ما قطع شده و ما مجبور هستیم تا تنها خشت خام تولید کنیم. برای تولید همین خشت خام نیز نیاز به نفت مازوت داریم اما اگر به طور مثال ما به 15 هزار لیتر نفت نیاز داشته باشیم تنها 5 هزار لیترش را به ما می‌دهند. همین الان حتی بخش تولید خشت خام نیز تعطیل شده است زیرا مجبور هستیم که نفت مازوت را از بخش آزاد تهیه کنیم.
وی افزود: هر سال آن قدر قوانین عجیب غریبی از سوی سازمان‌های مختلف گذاشته می‌شود که من تولیدکننده و بسیاری از همکاران من در اتحادیه ترجیح می‌دهند تا تولید را رها کنند. به این قوانین هم که اعتراض می‌کنیم راه به جایی نمی‌بریم. تنها چیزی که از دوستان دولتی نصیب ما شده است یک لبخند ملیح و یک چشم گفتن است بدون آن که پشت سرش اجرایی دیده شود.
کرملو تأکید کرد: الان ما از سازمان آب مجوز چاه آب را گرفته‌ایم، طبق قانون ما باید حق نظاره به سازمان بدهیم، حق نظاره را ما سال به سال به سازمان داده‌ایم، یک دفعه سازمان به تولیدکننده می‌گوید که باید فلان میلیون تومان حق نظاره به وزارت نیرو بدهی، دلیلش را که می پرسیم، می‌گویند که مثلا حق نظاره به یک میلیون و 500 هزار تومان رسیده است. اگر تولیدکننده هم پول نداشته باشد که در چنین رکودی به آقایان بدهد، می آیند و چاه را پر می‌کنند
وی گفت: من تولیدکننده با خود می اندیشم که اشتباه کردیم وارد تولید شدیم، ما هم باید وارد کار دلالی می‌شدیم که نه تنها زور دولت به آن‌ها نمی‌رسد بلکه سود کلانی هم بدون دغدغه نصیبشان می‌شود. اما ما باید زیر دست و پای این همه قوانین ، نابسامانی‌ها و نابهنجاری‌ها له شویم. قطعا که این موضوع انصاف نیست.
کرملو بیان داشت: کاش دولت به صورت مستقیم به ما بگوید، که نیازی به تولید نداریم و دوست داریم گازی را که به تو می‌دهیم مثلا 100 تومان، در خلیج فارس بفروشیم 300 تومان. اگر مستقیم به ما بگویند تولید را تعطیل کن، خیلی بهتر از این است که ذره ذره مشکلات آن چنان به ما تحمیل شود که به مرز ورشکستگی برسیم.
وی در پاسخ به این که آیا همه کارخانه‌هایی که آجر به شکل سنتی تهیه می‌کردند، به کارخانه‌های صنعتی تبدیل شده‌اند، گفت: تعداد کارخانه‌های سنتی تولید آجر در اطراف تهران بسیار کمتر شده اما همین مقدار نیز برای تبدیل شدن به تولید صنعتی نیاز به سرمایه دارند، اما چون این توان را ندارند ترجیح می‌دهند که به همان سبک سنتی کار خود را ادامه بدهند.
وی رکود بازار مسکن را از دیگر دلایل مشکلات تولید آجر دانست و گفت: اگر این چنین پیش برود به نظر می‌رسد که هیچ از همکاران ما نتوانند خود را سرپا نگه دارند. همین الان نیز بسیاری از همکاران بدهی‌های زیادی را بالا آورده‌اند.
