به گزارش «نسیم» به نقل از شاتا، در این دستورالعمل سعی شده نگاه سنتی و صنفی جای خود را به نگاه فنی و صنعتی بدهد.

از دیگر مسایل کلیدی که فقدانش در دستورالعمل قبلی مشهود بود بحث شعبه و یا فعالیت شرکت در استانی به غیر از استانی که از آن پروانه دریافت کرده است بود که در این دستورالعمل به طور کامل شرایط ایجاد شعبه و یا فعالیت در سایر استانها دیده شده است.

همچنین برای امتیاز دهی به منظور صدور پروانه، توانائی فنی، تحصیلات مرتبط و سابقه نیروهای فنی و عملیاتی (مدیر طراحی و مهندسی و تکنسین های فنی) بیش از پیش مورد توجه قرارگرفته و در اسکلت اصلی شرکت، نیروهای فنی منظور شده اند.

تغییر نام و ایجاد مسئولیتهایی بر پایه مهندسی و فنی برای مدیر طراحی و مهندسی به جای مسئول فنی در دستورالعمل پیشین ، از دیگر موارد اصلاح شده در این دستورالعمل است.

گفتنی است در سال 85 با توجه به حساسیت عملکرد آسانسورها در حمل و نقل نفرات دستورالعمل صدور پروانه طراحی و مونتاژ آسانسور تصویب شد.

دستورالعمل جدید با رویکرد لزوم ارتقاء سطح دانش متقاضیان پروانه و به منظور افزایش کیفیت و ایمنی و همچنین لزوم بازبینی دستورالعمل قبلی و طی جلسات متعدد با سازمانها و نهادهای دولتی و غیر دولتی از جمله سازمان ملی استاندارد ایران، سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور، سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و ... و همچنین با همکاری و نظرسنجی از سازمانهای صنعت، معدن و تجارت استانها تدوین شده است.