خبرگزاری «نسیم»-گروه اقتصادی: دکتر احمد تشکینی گفت: بر اساس آمار موجود رشد اقتصادی ایران طی دوره 89 تا 91 به ترتیب 5.8، 3 و 5.8- درصد بوده حال آنکه رشد اقتصادی نیمه اول سال 1392 معادل 3.1- درصد و ارزش افزوده گروه‌های کشاورزی، نفت، صنایع و معادن و خدمات به‌ترتیب 2.1، 9.4-، 7.7- و 2.4- درصد رشد داشته‌اند. در واقع آمارهای رشد اقتصادی ارایه شده گواهی محکمی بر شرایط رکودی اقتصاد ایران دارد.
اما در این راستا دو سوال اساسی قابل طرح آن است اول آنکه سرعت تعدیل خروج از رکود اقتصاد ایران چه میزان است؟ و دوم آنکه چه راهکارهایی برای افزایش سرعت خروج از رکود می‌توان اتخاذ کرد؟
در پاسخ به سوال اول ابتدا باید اشاره داشت که منظور از سرعت تعدیل، دوره زمانی است که متغیر به روند بلندمدت خویش بازمی‌گردد. هر چه سرعت تعدیل بیشتر باشد دوره زمانی کوتاه‌تری برای بازگشت به روند بلندمدت نیاز است و بالعکس. به‌عنوان مثال فرض کنید روند بلندمدت تورم در اقتصاد ایران 15 درصد باشد و در سال خاصی تورم به 40 درصد افزایش یابد. حال اگر سرعت تعدیل پایین باشد بدان مفهوم است که دوره زمانی زیادی (مثلا 5 سال) برای بازگشت به روند بلندمدت نیاز است در مقابل اگر سرعت تعدیل بالا باشد یعنی دوره زمانی کمی (مثلا 2 سال) برای بازگشت به روند بلندمدت نیاز است. این مفهوم برای رشد اقتصاد نیز قابل تعمیم است یعنی اقتصاد ایران طی سالهای 1389 و 1390 رشدهای اقتصادی 5.8 و 3 درصد تجربه شده است و در سال 1391 رشد 5.8- درصدی تجربه کرده است.
حال سوال آن است که چند سال برای خروج اقتصاد ایران از رکود زمان نیاز است؟ بدیهی است هر چه سرعت تعدیل بالاتر باشد سالهای کمتری برای خروج از رکود و بازگشت به رشدهای اقتصادی بالاتر نیاز است. البته ساختار اقتصاد ایران و هم‌چنین شرایط کنونی نشان از سرعت پایین تعدیل و نیاز با سالهای نسبتا بالا برای خروج از رکود دارد.
در پاسخ به سوال دوم نیز باید اشاره داشت که ایجاد فضای امن و پایدار در حوزه اقتصاد کلان، بهبود فضای کسب و کار از جمله الزامات تسریع خروج اقتصاد ایران از رکود است. هم‌چنین برخی پیشنهادات به‌شرح زیر قابل ارایه است:
1- رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص و بهره‌برداری از ظرفیت‌های بلا استفاده موجود
2- استفاده از منابع مالی بیشتر برای سرمایه‌گذاری به‌واسطه جذب سرمایه‌گذاری خارجی
3- ایجاد ثبات و آرامش در فضای کلان اقتصاد در سال 1393
4- کانالیزه کردن منابع موجود داخلی به‌سمت فعالیت‌های تولیدی
5- تخصیص منابع ارزی با اولویت واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای
6- ارایه برخی مشوق‌ها (تخفیف‌های مالیاتی و ...) برای تقویت و توسعه تولید در سال 1393
