به گزارش خبرنگار «نسیم»، مینا مهرنوش شب گذشته در برنامه "پایش" با بیان اینکه فرهنگ مردم ایران با خرده‌فروشی و دست‌فروشی گره خورده است گفت: مردم به دلیل مزیت‌های بیشتر سراغ خرده‌فروشی‌ها و دست‌فروشی‌ها می‌روند.
مدیرمسئول روزنامه کسب و کار همچنین اظهار داشت: قیمت اصلی‌ترین عامل رجوع قشری از جامعه به خرده‌فروشی‌ها است. دولت وظیفه دارد بازار خرده‌فروشی و دست‌فروشی را ساماندهی کند.
وی افزود: تقاضای موجود در جامعه برای خرید از دست فروشی‌ها باید مدیریت شود. بسیاری از طریق دست‌فروشی به جاهای بزرگ رسیده‌اند. دست‌فروشی عار نیست و می‌تواند سرآغاز پیشرفت بیشتر در ادامه فعالیت‌های اقتصادی باشد.
عضو هیئت علمی دانشكده های اقتصاد و كارآفرینی دانشگاه تهران از كمبود دانش توزیع در اصناف توزیعی كشور خبر داد.
مینا مهرنوش عضو هیئت علمی دانشکده كارآفرینی دانشگاه تهران شب گذشته كه برای بررسی و تحلیل پدیده دست فروشی و نگرانی های كسب و كار خرد در برنامه پایش حضور یافته بود، اظهار كرد: دست فروشی شغل كاذبی نیست و در جایگاهی می تواند بعنوان یك شغل معرفی شود. در فرهنگ جامعه به وی‍ژه كسب و كار، خیلی از افراد دست فروشی را قبول ندارند.
وی در پاسخ به آمارهای مجری مبنی بر اینكه دسترسی به مشتری و بازار یك نوع اكسیژن برای كسب و كارهای خرد است كه این كار در ایران به دلیل هزینه بالای سرقفلی و سود دریافتی بالا از فروش بسیار گران تمام می شود. در دنیا متوسط درصد فروش 3 و هشت دهم درصد است ولی در ایران 20 درصد و در برخی مواقع حتی به 70 درصد هم می رسد گفت: دریافت سود بالا برای فروشنده در ایران به این دلیل رخ می دهد كه كسب و كارها بیشتر تولید محور هستند و دانش توزیع در كسب و كارها كمتر وجود دارد. چون از اول روی تولید فكر می كنند و دانش توزیع را ندارند.
مهرنوش گفت: به این دلیل كه برای كانال توزیع برنامه ریزی نمی كنند مجبور می شوند به كانال های توزیع موجود اكتفا كنند. این یك بازار ایجاد می كند و طبیعی است وقتی تقاضا و عرضه وجود داشته باشد بازاری ایجاد می شود كه از شما درصد بالاتری را برای سود فروش می خواهد. كمبود دانش و برنامه ریزی نكردن كسب و كارها در حوزه توزیع هم دلیل این مشكل است.
فراموشی قانون بهبود مستمر فضای كسب و كار
عضو هیئت علمی دانشكده كارآفرینی دانشگاه تهران در ارتباط با اینكه رتبه اول سرانه خرده فروشی در جهان متعلق به ایران است و از نظر تعداد نیز بعد از هند و چین در مقام سوم قرار داریم گفت:ساختار برنامه هایی كه چین برای توسعه كسب و كار خود دارد متفاوت است و این تفاوت این است كه سایر كشور ها بر كسب و كارهای سرمایه بر تأكید دارند در حالی كه چین به كسب و كارهای كاربر توجه می كند و مشكل بیكاری جمعیت بالای خود را از این طریق حل می كند.
مهرنوش در پاسخ به این سؤال مجری كه نظر شما در ارتباط با قانون بهبود كسب و كار كه هنوز آیین نامه اش ابلاغ نشده چیست گفت: قانون بهبود مستمر فضای كسب و كار جزء قانون هایی است كه از تب و تابش كاسته شد و در فراموشی افتاده است. در این ماده وزارت صنعت، معدن و تجارت به همراه شورای اصناف باید آیین نامه را تنظیم كرده و زمین ها و فرآیند كار را مشخص كند. این قانون بسیار خوبی است. انواع سیستم های كسب و كار: (فروش محور، تولید محور، بازاریابی محور، مشتری محور و كالا محور) هستد. چون سیستم كشور ما تولید محور است و شعار دولتمردان افزایش تولید است متأسفانه باعث شده تا با یك خلاء بسیار بزرگ در بخش توزیع روبرو شویم.
تعریف فرهنگ مردم ایران در خرده فروشی و دست فروشی
وی عنوان كرد: نسبت به سرانه جمعیت و سرانه كسب و كار، در گذشته بازرگانان ارجع تر بوده اند. اكنون بیشترین مشكلات را در كانال توزیع و علی الخصوص فروش داریم. هیچ كس برای نوشتن برنامه كسب و كار به این مسئله فكر نمی كند. یكی از معظلات ما این است كه برخی ها فكر می كنند دست فروش ها بر سرقفلی ها تأثیر می گذارند در صورتی كه اینگونه نیست و مغازه های لوكس نیز مشتری های خاص خود را دارند. فرهنگ مردم ما در خرده فروشی و دست فروشی ها تعریف شده است.
عضو هیئت علمی دانشكده های اقتصاد و كارآفرینی دانشگاه تهران ادامه داد: گروهی از جامعه كه تنها به خاطر قیمت خرید نمی كنند و می خواهند ارزش اضافی را به دست بیاورند همیشه هستند و با این باور خرید خود را دارند. برخی از افراد نیز قیمت پایین كالا برایشان بسیار اهمیت دارد. وقتی تقاضا وجود دارد باید برای آن عرضه را تعریف كنیم. وظیفه دولت ایجاد بازار است و با این كار دیگر نیازی به دستكاری در عرضه و تقاضا نیست.
عدم مغایرت خرده فروشان و دست فروشان با اصناف
مهرنوش یادآور شد: وقتی تقاضا برای كالای ارزان قیمت وجود دارد، چرا مردم كالای چینی می خرند وقتی ما می توانیم با همان كیفیت تولید كنیم. مشكل ما فقط درصد حاصل از فروش و توزیع است كه بهتر است برای حل این مشكل بازار را ایجاد كنیم. در دنیا تمام تعریفات بر اساس از تولید كننده به مصرف كننده است. وقتی در مورد بازار خرده فروشی و دست فروشی صحبت می شود برخی افراد مقابله می كنند كه دلیل این مقابله عدم آگاهی و پایین بودن دانش است و صدا و سیما می تواند در اصناف و كسب و كارها این دانش را ایجاد كند كه خرده فروشی و دست فروشی با شما مغایرت ندارد.
لزوم ساخت سریال هایی مثل اوشین در صدا و سیمای ایران
وی اذعان كرد: ما در جامعه با فرهنگی كه ایجاد می كنیم ارزش ها را تعریف می كنیم. اغلب مشكلات ما فرهنگی است. در سریال های تلوزیونی دست فروشی به سخره گرفته می شود و در آن ها دست فروش کم عقل یا بدبخت است. هیچ وقت داستان كسی را كه از دست فروشی توانست مشكلاتش را حل كند و به بالاترین جاها برسد مطرح نمیشود. درحالیكه فیلم اوشین نشان می دهد كه اوشین با خرده فروشی به بیشترین فروشگاه های بزرگ كشور رسید. ما باید در كشور این فرهنگ را ترویج كنیم. باید رسانه ها و مطبوعات این مسئله را فرهنگ سازی كنند.
این استاد دانشگاه یادآور شد: شورای اصناف خیلی می تواند به این فرهنگ سازی كمك كند و بهتر است با این افراد فعالیت و همكاری داشته باشند. رسانه باید به دانش توزیع شورای اصناف كمك كند. دو نوع صنف توزیعی و تولیدی داریم. اصناف توزیعی فكر می كنند كه ایجاد این بازارها به كسب و كار آنها ضربه می زند در صورتی كه اصلاً اینطور نیست و این اصناف باید توجیه شوند.
مهرنوش یادآور شد: اغلب مدیران دستگاه های دولتی و عمومی ما دلسوز اند و با فكر و استرات‍ژیك عمل می كنند اما در اجرا به مشكل بر می خورند. نیاز به برنامه ریزی، همت، فشار، مهلت و محدودیت است تا با اجرای این قانون مشكلات موجود حل شود. در شهرهای كوچك به دلیل اینكه رقابت، سرقفلی و قیمت زمین پایین است مخالفتی با این بازارها ندارند.
شهرداری به دنبال منافع خودش است
وی گفت:بحث آمایش طرح تجاری در شهر نداریم و باید به افراد مشاوره داده شود تا اطلاعات كافی را داشته باشند. یك سری منافعی تعریف شد تا نوع كسب و كار درآمدی كه در شهرداری تعریف شده باعث می شود تا شهرداری به فكر منافع خودش باشد و باید اساس كار اصلاح شود در غیر این صورت با وضعیت فعلی نمی شود كار كرد.
عضو هیئت علمی دانشكده های اقتصاد و كارآفرینی دانشگاه تهران در پایان گفت: دلیل بخش عمده ای از اغلب مسائلی كه در كشور داریم عدم آگاهی و ندانستن راهكار است. در شورای گفتگو باید در مورد این ماده قانونی صحبت كنند تا با ارائه راهكارها ضرر ها به حداقل برسد و ناپاكی ها جدا شود. و افراد بدون اینكه بدانند این قانون چیست نباید بی دلیل مخالفت كنند و باید بدانند كه این قانون برای هیچ كس ضرری ندارد.
