رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران اعلام کرد: نادیده گرفتن نرخ تورم و عدم تناسب دستمزدها با سبد معیشت ۲۴ میلیونی کارگران، به معنای پذیرش رسمی بیماری خطرناک بیکاری ارادی است. این بحران، کارخانهها را به سمت رکود و خاموشی سوق میدهد، چرا که کارگران دیگر حاضر نیستند با دستمزدهای حداقلی در این شرایط طاقتفرسا کار کنند.