در سرطان مغز استخوان، این فرآیند تولید مختل شده و سلول‌های سرطانی به جای سلول‌های سالم تولید می‌شوند. این سلول‌های سرطانی قادر به انجام وظایف طبیعی سلول‌های خونی نیستند و در نتیجه منجر به بروز علائم و عوارض مختلفی می‌شوند. تشخیص زودهنگام این بیماری می‌تواند شانس موفقیت درمان را به طور قابل توجهی افزایش دهد. بسیاری از علائم اولیه سرطان مغز استخوان ممکن است در ابتدا غیر اختصاصی باشند و به راحتی با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته شوند.

طول عمر بیماران مبتلا به سرطان ستون فقرات تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. در صورتی که افراد مبتلا به سرطان نخاع درمان خود را به موقع آغاز کنند، احتمال زنده‌ ماندن آن‌ها بیشتر خواهد بود. تحقیقات نشان می‌دهند که حدوداً ۹۵٪ از بیماران می‌توانند تا ۵ سال پس از تشخیص زنده بمانند. همچنین، بیشتر افرادی که در این مدت از دنیا می‌روند، به دلایل دیگری غیر از سرطان نخاعی جان خود را از دست می‌دهند. تقریباً از هر ۱۰۰ بیمار، ۷۰ نفر (حدود ۷۰ درصد) می‌توانند یک سال یا بیشتر پس از تشخیص، زندگی کنند و حدود ۴۰ نفر از ۱۰۰ نفر نیز قادر هستند به زندگی خود برای ۵ سال یا بیشتر ادامه دهند. نتایج این بررسی با نتایج بررسی‌های انجام شده در مورد طول عمر مبتلایان به سرطان ستون فقرات مشابه است.

آیا سرطان ستون فقرات کشنده است؟

سرطان ستون فقرات می‌تواند عواقب جدی و حتی کشنده‌ای را درپی داشته باشد، اما میزان خطر آن به نوع و مرحله سرطان بستگی دارد. در برخی از موارد، سرطان‌های خوش‌خیم ممکن است با عوارض کمتری همراه باشند و با درمان‌های مناسب کنترل شوند. در مقابل، سرطان‌های بدخیم که به سرعت پیشرفت می‌کنند، می‌توانند خطر مرگ را افزایش دهند. بر اساس بررسی‌های انجام شده در ژورنال علمی Global Spine Journal، در مورد سرطان‌های اولیه ستون فقرات، اگر تومور به طور کامل با جراحی برداشته شود، میانگین طول عمر می‌تواند بین 5 تا 10 سال یا بیشتر باشد، به خصوص در مواردی مانند کوردوما که رشد آهسته‌تری دارند. اما در مورد سرطان‌های متاستاتیک ستون فقرات، میانگین طول عمر معمولاً کوتاه‌تر است و بسته به نوع سرطان اولیه و میزان گسترش آن، می‌تواند از چند ماه تا چند سال متغیر باشد. به عنوان مثال، در سرطان ریه متاستاتیک به ستون فقرات، میانگین طول عمر معمولاً کمتر از یک سال است، در حالی که در سرطان پستان متاستاتیک، ممکن است تا چند سال هم برسد.

تومورهای نخاعی را می‌توان بر اساس ویژگی‌های مختلف، به دسته‌های گوناگونی تقسیم کرد. یکی از مهم‌ترین دسته‌بندی‌ها بر اساس ماهیت تومور است که شامل دو نوع اصلی می‌شود: تومورهای خوش‌خیم و تومورهای بدخیم. تومورهای خوش‌خیم معمولاً رشد آهسته‌تری دارند و تمایل کمتری به گسترش به بافت‌های مجاور یا سایر قسمت‌های بدن دارند. این نوع تومورها اغلب با جراحی قابل برداشتن هستند و پیش‌آگهی بهتری دارند. در مقابل، تومورهای بدخیم رشد سریعتری دارند و می‌توانند به بافت‌های اطراف نفوذ کنند و یا از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به سایر نقاط بدن متاستاز دهند. این ویژگی تومورهای بدخیم، درمان آن‌ها را پیچیده‌تر می‌کند. دسته‌بندی دیگر تومورهای نخاعی بر اساس منشأ آن‌ها است که شامل تومورهای اولیه و متاستاتیک می‌شود. تومورهای اولیه از خود بافت‌های ستون فقرات، نخاع یا بافت‌های اطراف آن منشأ می‌گیرند. در حالی که تومورهای متاستاتیک، در واقع سرطان‌هایی هستند که از سایر نقاط بدن مانند ریه، پستان، پروستات یا کلیه شروع شده و از طریق جریان خون به ستون فقرات گسترش یافته‌اند. 

طول عمر بیماران با توجه به نوع تومورهای نخاعی

طول عمر بیماران مبتلا به تومورهای نخاعی به نوع و مرحله تومور، وضعیت کلی سلامت بیمار و پاسخ به درمان بستگی دارد. بر اساس یافته‌های منتشر شده در Journal of Neuro-Oncology معمولاً میانگین طول عمر بیماران مولتیپل میلوما ۳ تا ۵ سال است. طول عمر بیماران تومور نخاعی خوش‌ خیم مانند مننژیوم و نوروفیبروم، معمولاً با درمان مناسب زیاد است و بیماران می‌توانند سال‌ها به زندگی خود ادامه دهند.

طول عمر بیماران تومور نخاعی بدخیم مانند گلیوبلاستوما احتمالاً به طور متوسط کمتر از ۱ سال خواهد بود. طول عمر بیماران متاستاز ستون فقرات به عوامل مختلفی بستگی دارد. این تومورها معمولاً پیش‌آگهی بدتری دارند.

طول عمر بیماران سرطانی بعد از متاستاز استخوان به عوامل مختلفی از جمله سن بیمار وابسته است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که درصد بقا برای بیماران زیر ۴۵ سال به ۸۸ درصد می‌رسد. این میزان در بیماران ۴۵ تا ۵۴ ساله، ۹۱ درصد است و در گروه سنی ۵۵ تا ۶۴ سال نیز به همین میزان باقی می‌ماند.

برای بیماران ۶۵ تا ۷۴ ساله، این عدد به ۹۲ درصد افزایش می‌یابد، اما برای بیماران ۷۵ سال و بالاتر، درصد بقا به ۸۶ درصد کاهش می‌یابد. برای تخمین دقیق طول عمر و پیش‌بینی نتایج، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا وی می‌تواند بر اساس شرایط خاص شما اطلاعات دقیق‌تری را ارائه دهد. طول عمر بیماران تومور نخاعی گردن بستگی به نوع تومور و مرحله بیماری دارد.

در برخی از موارد، درمان‌های مناسب می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر کمک کنند. مولتیپل میلوما یک نوع جدی از سرطان است که می‌تواند به استخوان‌ها، سیستم ایمنی، کلیه‌ها و گلبول‌های قرمز خون آسیب برساند. این بیماری معمولاً به دلیل عوارضی مانند عفونت، هیپرکلسمی بدخیم، نارسایی کلیه و کم‌خونی شدید می‌تواند منجر به فوت بیماران شود.

جدول طول عمر بیماران سرطانی می‌تواند اطلاعات مفیدی را در خصوص طول عمر متوسط بیماران سرطانی بر اساس نوع سرطان و مرحله بیماری ارائه دهد. این داده‌ها به پزشکان در برنامه‌ریزی درمان کمک می‌کنند و همچنین اطلاعات لازم را در اختیار بیماران و خانواده‌هایشان می‌گذارند.

طول عمر بیماران با توجه به گرید سرطان ستون فقرات

مراحل مختلف سرطان نیز تاثیر زیادی بر طول عمر بیماران دارند. به طور کلی، در مراحل اولیه (مرحله ۱) بیماران دارای پیش‌آگهی بهتری هستند و ممکن است چندین سال زندگی کنند، اما در مراحل پیشرفته (مرحله ۳ و ۴)، با توجه به گسترش بیماری و عوارض ناشی از آن، طول عمر کاهش می‌یابد.

برای مثال، طول عمر بیماران متاستاز استخوان معمولاً کمی کمتر است؛ زیرا این وضعیت نشان از پیشرفت بیماری در سایر نقاط بدن دارد.

درمان‌های سرطان ستون فقرات و عوارض از آن‌ها

درمان سرطان ستون فقرات شامل چندین روش مختلف است که هر یک عوارض خاص خود را دارند. این روش‌ها شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و دارودرمانی می‌شوند.

  1. درمان انتظاری: در برخی از مواقع، تومورهای نخاعی به‌ طور تصادفی در حین بررسی بیماری‌های دیگر شناسایی می‌شوند. در این موارد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که تومور را تحت نظر بگیرد تا در صورت بدخیم بودن، درمان‌های لازم آغاز شوند.
  2. عمل جراحی: جراحی برای برداشتن تومور نخاعی معمولاً زمانی انجام می‌گیرد که خطر آسیب به اعصاب حداقل باشد و احتمال موفقیت بالا باشد. پیشرفت‌های اخیر در تکنولوژی جراحی به جراحان این امکان را می‌دهند تا به تومورهایی که دسترسی به آن‌ها دشوار است، دسترسی پیدا کنند. بعد از عمل جراحی تومور نخاع، بیماران ممکن است با عوارضی مواجه شوند که شامل درد مزمن، ضعف عضلانی، اختلالات حسی و مشکلات حرکتی هستند. عوارض بعد از عمل تومور نخاع می‌توانند تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشند. استراحت کافی و مشاوره با فیزیوتراپیست برای بازگشت به توانایی حرکتی از اهمیت بالایی برخوردار است. بهبودی معمولاً هفته‌ها طول می‌کشد و ممکن است با درد و خونریزی همراه باشد.
  3. پرتودرمانی: این روش برای متوقف کردن رشد تومور استفاده می‌شود و ممکن است عوارضی مانند خستگی و آسیب به بافت‌های سالم را ایجاد کند.
  4. شیمی‌درمانی: این روش معمولاً برای درمان سرطان‌های نخاعی به کار می‌رود، اما ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد.
  5. دارودرمانی: در مواردی که شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا جراحی انجام می‌گیرد، طناب نخاعی ممکن است دچار التهاب شود. در این صورت، مصرف داروهای ضدالتهاب برای کاهش آسیب به نخاع ضروری است.

به طور کلی، هیچ درمان قطعی برای سرطان وجود ندارد، اما تشخیص به موقع و انتخاب روش‌های مناسب می‌توانند به کنترل بیماری و پیشگیری از پیشرفت آن کمک کنند.

اقدامات لازم برای کاهش ریسک فوت در اثر سرطان ستون فقرات و نخاع

کاهش ریسک فوت ناشی از سرطان ستون فقرات نیازمند یک رویکرد جامع است. تشخیص زودهنگام، پیگیری منظم و عکس سرطان ستون فقرات می‌تواند به پزشکان کمک کند تا تشخیص دقیق‌تری از وضعیت بیمار داشته باشند و برنامه درمانی مناسبی را طراحی کنند.

همچنین، انتخاب درمان‌های مناسب و پیروی از دستورات پزشک در مورد سبک زندگی سالم، شامل تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم، می‌توانند تاثیر مثبتی بر طول عمر بیماران داشته باشند.