به گزارش «نود اقتصادی» به دنبال اعتراضات و ناآرامی‌های اخیر در کشور، ۵ اقتصاددان که اغلب آن‌ها در دهه‌های اخیر به عنوان مشاورین رسمی و غیر رسمی دولت‌های گذشته (به خصوص در دولت‌های یازدهم و دوازدهم) فعالیت می‌کردند در نامه‌ای سرگشاده توصیه‌هایی را برای خروج از وضعیت فعلی به مسئولان نظام کرده‌اند.

مسعود نیلی، محمد طبیبیان، موسی غنی نژاد، محمد مهدی بهکیش و حسن درگاهی در شرایطی جامعه ایران را به انبار مواد محترقه تشبیه کرده‌اند که با جرقه‌ای آتش می‌گیرد که خودشان در در سی سال گذشته بیشترین نقش را شکل گیری وضعیت فعلی ایفا کرده‌اند.

در سه دولت سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید و طی سی سال گذشته معمولا دوستان و افراد نزدیک به این ۵ اقتصاددان پست های کلیدی مرتبط با سیاست گذاری‌های اقتصادی را بر عهده داشته اند و به نظر می رسد کسانی این روزها باید بابت ریشه های اقتصادی ناآرامی‌های اخیر پاسخگو باشند، همین افراد هستند اما این افراد به جای پاسخگویی به عنوان بانیان وضع موجود، با نگارش نامه اخیر سعی در وارونه نشان دادن شرایط دارند و به عنوان مدعی العموم به نصیحت کردن حاکمیت ‌پرداخته اند. 

در بخش‌هایی از این نامه آمار ضعیف اقتصاد ایران در دهه ۹۰ ایران مورد بحث قرار گرفته و با دهه ۵۰ و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مقایسه شده است. کاهش ۳۷ درصدی رفاه ایرانیان در دهه ۹۰ و افزایش افراد کم درآمد از ۱۱ به ۲۳ میلیون نفر در دهه ۹۰ که مورد اشاره این ۵ اقتصاددان بوده در شرایطی مورد انتقاد قرار گرفته که ۸ سال از ۱۰ سال دهه ۹۰ ، مدیران مورد علاقه این افراد در مراکز اصلی سیاست گذاری اقتصادی کشور مانند بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه و وزارت امور اقتصادی و دارایی حضور داشتند و جهت حرکت سیاست خارجی کشور هم در جهت برجام مورد نظر آن‌ها بوده است.

این نامه به فقیرتر شدن جامعه از سال ۹۶ به بعد اشاره می کند که سال آغاز دولت دوازدهم هست و اتفاقا این دولت با وعده ریشه کن کردن فقر در این سال توانسته بود رای اکثریت مردم را به سوی خودش جلب کند.

این اقتصاددانان اعتراضات اخیر را در ادامه ناآرامی‌های سال‌های ۹۶ و ۹۸ معرفی کرده اند. این در حالی است که دولت مورد نظر آن‌ها با سیاست های غلط خود زمینه اصلی اعتراضات آن سال‌ها را فراهم کرده است.

مسعود نیلی که به عنوان نویسنده ارشد این نامه معرفی شده، حداقلی در نیمی از دهه ۹۰ به عنوان مشاور اقتصادی و دستیار رئیس جمهور سابق فعالیت داشته و بسیاری از سیاست گذاری های اقتصادی کشور با نظر او اتخاذ شده است. افرادی مثل محمد طبییان، موسی غنی نژاد، حسن درگاهی و محمد مهدی بهکیش به عنوان مشاور اقتصادی با اکثر اعضای کابینه دولت گذشته مانند عباس آخوندی، ولی الله سیف، عبدالناصر همتی، محمد نهاوندیان، محمدرضا نعمت زاده و... کار می کردند.

 محمد مهدی بهکیش به عنوان یکی از نویسندگان نامه، چند دهه با عنوان دبیر کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) فعالیت می کرده و هیچ گاه گزارشی از عملکرد خودش منتشر نکرده و معلوم نیست حضور او در این نهاد چه کمکی به اقتصاد ایران و بخش خصوصی کرده است؟

 حسن درگاهی هم که در نگارش اکثر برنامه های توسعه ای بعد از انقلاب به عنوان مشاور فعالیت داشته است، در سال های دهه ۹۰ با حکم اسحاق جهانگیری معاون اول دولت سابق به عنوان عضو کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی فعالیت داشته و نقش مهمی را در سیاست های اقتصادی کشور ایفا کرده است.

بررسی جمیع موارد یاد شده نشان می‌دهد که آشوب ها و اعتراضات اخیر فرصتی را فراهم کرده که اقتصاددانانی که اصلی ترین نقش را در وضع فعلی اقتصاد کشور ایفا کرده اند از آب گل آلود ماهی بگیرند و جای متهم و شاکی را عوض کنند.

شاید بهتر باشد این افراد ابتدا به دلیل سیاست های غلط دولت های گذشته به خصوص دولت حسن روحانی که با نظر آن ها اتخاذ شده و نقش اساسی را وضعیت موجود ایفا کرده، از مردم و افکار عمومی عذرخواهی کنند و سپس اقدام به نوشتن نامه های سرگشاده کنند!