به گزارش «نود اقتصادی»، ساعت کاری قانونی برای کارگران در روز ۸ ساعت است حقوق و مزایایی که نیرو‌های کار دریافت می‌کنند بر اساس ساعت کاری و همچنین کاری است که انجام می‌دهند وقت صبحانه، ناهار، نماز و استراحت و کار‌هایی که کارگر در کارگاه حضور دارد، اما فعالیت شغلی خود را انجام نمی‌دهد جزو ساعت کاری به حساب نمی‌آیند.
مشاغل سخت و زیان‌آور از این قانون مستثنی هستند ساعات کاری کم‌تری دارند و روزانه فقط ۶ ساعت باید کار کنند و کارگران باید بدانند که اگر بیش‌تر از ساعات قانونی کار کردند و کارفرما از آن‌ها تقاضا کرده بود جزو اضافه کاری آن‌ها محاسبه می‌شود و مزدش را دریافت خواهند کرد البته هیچ زور و اجباری برای کارگران مبنی بر این که باید اضافه کاری بایستند وجود ندارد و کاملا اختیاری است.
آیا ساعت کار می‌تواند کم‌تر از ساعت قانونی باشد؟
با توجه به این که قانون صراحتا اشاره کرده که مزد و مزایایی دریافتی کارگران بر اساس ساعت کار و کاری است که انجام می‌دهند پس نیرو‌ها می‌توانند کار کم‌تری انجام دهند و به تبع مزد کم‌تری دریافت کنند البته این برای کارگاه‌هایی است که امکان انجام کار کم‌تر و کاهش زمان حضور در آن وجود دارد.
ماده ۵۱- ساعت کار در این قانون مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می‌دهد به غیر از مواردی که در این قانون مستثنی شده است، ساعت کار کارگران در شبانه روز نباید از ۸ ساعت تجاوز نماید.
تبصره ۱- کارفرما با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان می‌تواند ساعت کار را در بعضی از روز‌های هفته کم‌تر از میزان مقرر و در دیگر روز‌ها اضافه بر این میزان تعیین کند به شرط آنکه مجموع ساعات کار هر هفته از ۴۴ ساعت تجاوز نکند.
تبصره ۲- در کار‌های کشاورزی کارفرما می‌تواند با توافق کارگران نماینده یا نمایندگان قانونی آنان ساعت کار را در شبانه روز با توجه به کار و عرف و فصول مختلف تنظیم نماید.
ماده ۵۲- در کار‌های سخت و زیان آور و زیرزمینی، ساعات کار نباید از شش ساعت در روز و ۳۶ ساعت در هفته تجاوز نماید.
تبصره- کار‌های سخت و زیان آور و زیرزمینی به موجب آئین نامه‌ای خواهد بود که توسط شورای عالی حفاظت فنی و بهداشت کار و شورای عالی کار تهیه و به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد رسید.
