«نود اقتصادی»-مقداد همتی، کارشناس اقتصادی: از ۱۶۸ میلیون هکتار وسعت سرزمینی کشور ، حدود ۹۰ میلیون هکتار را مراتع در کشور تشکیل می‌دهند یعنی چیزی در حدود ۵۵٪.  این مراتع زیر نظر سازمان جنگلها، مراتع و منابع طبیعی اداره و بخش اعظمی از آن با یک "حقوق عرفی" تعریف‌شده در اختیار  دامداران قرار دارد.

نکته جالب توجه اینکه در عرصه‌های در اختیار این سازمان :

نمی‌توانید زراعت کنید...! مثل گندم، جو و ... 
نمی‌توانید درخت مثمر بکارید...! مثل درخت گردو، بادام، شلیل و ...

 دلایل کاملاً علمی!! برای این موضوع وجود دارد:

مثل خارج شدن مدیریت اراضی کاشته شده از منابع طبیعی به جهاد کشاورزی!
مثل احتمال ادعای مالکیت کردن مردم روی اراضی مزبور
مثل ادعای سست شدن خاک و ایجاد کانون فرسایش بادی
مثل از بین رفتن گونه‌های مرتعی و...

 این دلایل یا کاملاً غیرمنطقی و بخشی‌نگری است یا در دنیا سالهاست که راهکار دارد! تنظیم قراردادهای اجاره سالانه، استفاده از کارنده‌های مستقیم بدون خاکورزی، استفاده از بذور علوفه‌ای مثل نخود علوفه‌ای و ماشک و گونه‌هایی همچون جو و یولاف، عدم برداشت مستقیم و .. از راهکارهای مختلف تجربه‌شده در دنیاست

 ایجاد مشکلات جدی برای عشایر در استفاده از مراتع، اعطای حقوق عرفی اشتراکی و ایجاد لوپ منفی در تخریب مراتع، تصدیگری محض در حفاظت از مناطق طبیعی، قرق‌های بی‌پایه و اساس و ... از مانع‌تراشی‌ها و موارد ناکارمدی این سازمان است.  سازمان جنگلها، مراتع و منابع طبیعی جدای از آنکه چه کسی مسئول آنست، بزرگترین مانع در خودکفایی کشاورزی و امنیت غذایی در کشور است!