به گزارش «نود اقتصادی»، علی مزیکی، اقتصاددان و عضو هیات علمی موسسه نیاوران اظهار داشت: سیاست پرداخت پول نقد در قالب بستههای حمایتی یا مشابه آن رویکرد مناسبی نیست و دولتها باید به دنبال آن باشند تا در بطن اقتصاد زمینهای را فراهم کنند تا افراد بتوانند توانمند شوند و در بستر اقتصادی، درآمدی را به دست آورند.
وی بیان کرد: اما متاسفانه شاهد هستیم که دولتها در دنیا به دلیل برخی از ناکارآمدیها نمیتوانند این بستر را فراهم کنند و مجبور به پرداختهای نقدی که راحتترین راه برای رفع نقایص است میشوند و برای این اقدام هیچ پایه اطلاعاتی هم در دست ندارند.
مزیکی افزود: مسئلهای که وجود دارد این است که انتخاب ابزار مناسب برای پیدا کردن افراد نیازمند جامعه و کمک به آنها باید بر اساس مطالعه باشد و متاسفانه مواردی که برای پرداخت بستههای معیشتی عنوان کردهاند براساس مطالعهای همهجانبه نیست، چراکه پرداختهای بستههای حمایتی به یکباره اتفاق افتاد و مسئولان در این زمینه به نوعی غافلگیر شدند و مطالعه قبلی برای چگونگی پرداختها که کمترین آسیب را وارد کنند نداشتهاند.
این اقتصاددان تصریح کرد: این در حالی است که اجرای اینگونه سیاستها نیاز به بدنه طویل و عریضی دارد، به عبارتی دیگر یک کشور باید سالها اینگونه سیاستها را تمرین کرده باشد تا بتواند هدفگیری خانوارهای هدف را به درستی انجام دهد. شواهد نشان میدهد که این یادگیری در کشور وجود نداشته و مسئولان مربوطه مجبور میشوند به راههایی متوصل شوند که نشت پولهایی که پرداخت میکنند را کاهش دهند.
علی مزیکی گفت: به عنوان مثال به داراییهای ملکی، گردشهای مالی و... متوصل میشوند که این خود تبعاتی را به دنبال خواهد داشت. به عنوان نمونه تبعات بررسی تراکنشهای مالی میتواند این باشد که افراد برای دریافت کمکهای دولتی دیگر پولهای خود را در بانکها نگهداری نکنند، این یک نمونه از تبعات احتمالی است.