«نود اقتصادی»: مروری بر جدیدترین آماری که از سوی بانک مرکزی در خصوص هزینه‌های زندگی خانوار ایرانی در سال ۱۳۹۶ منتشر شده،به خوبی گویای عملکرد ضعیف دولت درسالیان اخیر در افزایش رفاه عمومی جامعه است بطوری که مقایسه میان هزینه‌ها و درآمدهای هر خانوار در سال مورد اشاره با مدت مشابه در ابتدای روی‌کار آمدن دولت روحانی به خوبی گویای این افزایش هزینه‌ها و کاهش سرانه‌ها است.
براساس این آمار، هزینه پرداختی اجاره در تهران در ۵ سالی که آخوندی وزیر مسکن بود، به طور چشمگیری افزایش داشته است.
در این رابطه اگر بازه زمانی انتهای سال۱۳۹۱ و شروع سال۹۲ را تا پایان سال ۱۳۹۶ (براساس آخرین اطلاعات موجود) بازه ۵ ساله مدیریت آخوندی در وزارت مسکن در نظر بگیریم، بطوری که متوسط هزینه پرداختی برای اجاره بها در انتهای سال ۱۳۹۱، مبلغی در حدود ۶ میلیون و ۶۵۰ هزار تومان بود که در سال ۱۳۹۶ به ۱۴ میلیون تومان افزایش یافت.
به عبارت دیگر هزینه پرداختی خانوارها برای اجاره بها در بازه یاد شده بیش از ۱۱۰ درصد و قریب به ۷.۵ میلیون تومان افزایش یافته است.
افزایش میزان اجاره مسکن در دوران وزارت آخوندی
آمارهای منتشره از سوی وزارت راه و شهرسازی نیز گویای این میزان افزایش قیمت در اجاره بهاست بطوریکه براساس اطلاعات منتشره توسط این وزارتخانه در فرودین ماه سال ۱۳۹۳، شاخص اجاره بها در تهران ۱۹۶ هزار ریال بود که این رقم در بهمن ماه سال ۱۳۹۶ به ۲۹۹ هزار ریال افزایش یافت.
به عبارت دیگر، اگر خانواری در شهر تهران در سال ۱۳۹۳ خانه‌ای با متراژ میانگین ۶۰ متر اجاره می‌کردند بابت این قرارداد باید ماهانه حدود ۱ میلیون و ۱۷۶ هزار تومان اجاره پرداخت می‌کردند که این رقم در بهمن‌ماه۱۳۹۶ به حدود ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده است.
* افزایش اجاره نشینان در دولت روحانی
علاوه بر افزایش هزینه اجاره بها، مقایسه آماری میان تعداد اجاره نشینان در دولت روحانی و وزارت آخوندی نیز بیانگر افزایش تعداد بی‌خانه‌هاست. براساس نتایج سرشماری عمومی سال ۱۳۹۰ تعداد خانوارهای اجاره‌نشین کشور ۵ میلیون و ۶۰۷ هزار خانوار بود.
اما در سرشماری سال ۱۳۹۵ تعداد خانوارهای اجاره‌نشین به ۷ میلیون و ۲۵۰ هزار خانوار افزایش پیدا کرده است که بیانگر افزایش ۲۹ درصدی جمعیت خانوارهای اجاره‌نشین در این ۵ سال است.
از سوی دیگر، افزایش قیمت ۵ میلیونی در حالی است که هنوز آمار میزان افزایش قیمت در سال جاری و باتوجه به تاثیری که سایر شاخص‌های اقتصادی نظیر نرخ سود سپرده بانکی، افزایش قیمت ارز و سکه و همچنین ورود نقدینگی بر بازار مسکن گذاشتند، منتشر نشده است اما می‌توان حدس زد نرخ اجاره بها نسبت به سال قبل تا ۵۰ درصد نیز افزایش یافته باشد.
کارشناسان علت این افزایش میزان اجاره بها را نتیجه سیاست‌های غلط عباس آخوندی در وزارت راه و شهرسازی می‌دانند که سبب سخت تر شدن زندگی بسیاری از هموطنانمان شده است اما در مقابل این فشاری که بر زندگی مردم وارد شد، اهداف و برنامه‌های گروه‌هایی را نیز محقق کرد که از جمله آن می‌توان به مسئولین شهری تهران اشاره کرد که همچنان به دنبال افزایش هزینه‌های زندگی در تهران هستند.
* چه کسانی به‌دنبال گران شدن زندگی در تهران هستند؟
این روند افزایش قیمت برای زندگی بخصوص در بخش مسکن و اجاره نشین‌ها در تهران در حالی اتفاق افتاد که طی سالیان اخیر، مسئولان دولتی و چهره‌های سیاسی حامی دولت، بارها بر لزوم گران شدن زندگی در پایتخت اشاره و خواستار افزایش قیمت‌ها حتی به قیمت له شدن بخشی از جامعه زیر فشار گرانی بودند.
در این زمینه می‌توان به سخنان سیدحسین هاشمی استاندار سابق تهران در اوایل سال گذشته اشاره کرد که از برنامه افزایش قیمت‌های زندگی در تهران برای کاهش روند مهاجرت به پایتخت گفته بود: «باید همچون سایر کشورهای پیشرفته، هزینه زندگی در شهرهای بزرگ را بالا برد تا از ورود جمعیت کم کرد»
سایر مسئولان تهرانی نیز با تکرار همین عقیده به‌دنبال بالابردن هزینه زندگی در پایتخت هستند که سخنان مرتضی الویری رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران نیز گواه بر این مدعاست. وی در گفتگویی با یکی از رسانه‌ها در خصوص درآمدهای شهری گفته بود:
« می‌خواهیم شهر را به سمتی پیش ببریم که مردم هزینه خدماتی که به آنها داده می‌شود را پرداخت کنند... هر کسی در شهر تهران زندگی می‌کند، باید هزینه زندگی در آن را بپردازد. در تمام دنیا این امر مرسوم است که هزینه زندگی در شهرهای بزرگ بیشتر از حومه باشد، برای همین بسیاری تشویق می‌شوند در خارج از کلانشهرها زندگی کنند.»
مرعشی عضو حزب کارگزاران سازندگی و صفایی فراهانی از فعالین اصلاح‌طلب نیز از دیگر افرادی بودند که بر لزوم گران شدن زندگی در تهران با مسئولان دولتی همصدا شدند. به عنوان نمونه مرعشی در خصوص هزینه‌های زندگی در تهران گفته بود: «برای اینکه محیطی برای زندگی و هوایی برای تنفس باقی بماند، باید شرایط زندگی در تهران به نسبت سایر کلانشهرها از جمله اصفهان و مشهد گران شود.»
