به گزارش «نود اقتصادی»، دکتر علیاکبر مهرابی اقتصاددان و دکترای اقتصاد از دانشگاه مونپلیه فرانسه درباره دلایل التهابات ارزی در کشور گفت: سیاستگذاران و تیم اقتصادی دولت با تکرار اشتباهات گذشته، اقتصاد کشور را در شرایطی قرار دادهاند که حل چالشهای آن اما و اگرهای فراوانی دارد. در بحبوحه این بحرانها، تنها راه چاره تولید است. تولید میتواند از افزایش قیمتها، احتکار و خروج سرمایه جلوگیری کند. این در حالی است که دولت با اتخاذ تصمیمات اشتباه و آنی بر التهاب و افزایش تنش و جو روانی در بازار میافزاید. نمونه بارز این امر اعلام فروش سکه از سوی بانک مرکزی بود که به جای کنترل بازار، باعث شد مردم احساس نگرانی کنند و برای خرید سکه و کسب سود هجوم بیاورند تا جایی که حتی افرادی هفت هزار سکه خریداری کردند.
وی افزود: از سوی دیگر نیز در بازار ارز، دولت به صورت ضربتی، تعدادی از دلالان و واسطهها را دستگیر کرد و مانع فعالیت صرافیها شد. به موازات این اقدام، با اعلام تکنرخی شدن ارز، تلاش کرد بازار را کنترل کند، اما در عمل موفقیتی حاصل نشد. این در حالی است که متاسفانه دلالی و واسطهگری در بازار کشور، یکی از اهرمهای قوی در برهمزدن آرامش است.
وی ادامه داد: اما نکته مهمتر اینکه نگاه دولت به اقتصاد کشور نگاه لیبرالی است. اگرچه سیاستهای اقتصاد لیبرالی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته سیاست موفقی بوده است، نباید فراموش کرد که دستیابی به اقتصاد آزاد باید با در نظر گرفتن ظرفیتها و توان کشور اتفاق بیفتد. این اقتصاددان اضافه کرد بازار در ایران قدمت هزارساله دارد و با مفهوم تبعیت از بانکهای جهانی و صندوق بینالمللی پول مغایر است. آنچه در اقتصاد ایران رخ داده، آزادسازی اقتصاد نیست، بلکه رهاسازی اقتصاد است. اقتصاد ایران به حال خود رها شده است و تا زمانی که نگاه سیاستگذاران به اقتصاد کشور تغییر پیدا نکند، بروز بحرانهای اقتصادی اجتنابناپذیر است.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: اقتصاد باید هدایت شود؛ هیچکدام از اقتصادهای آزاد موفق در دنیا بدون هدایت اقتصاد خود به موفقیت دست نیافتهاند. وقتی برنامهای برای هدایت انبوه نقدینگی که در دست مردم کشور است، وجود ندارد، سرمایهها به سمت خرید سکه، ارز و مسکن و به تازگی بورس میرود. در حالی که اگر تنها 50 درصد این نقدینگی به سمت تولید هدایت شود، بحرانهای اقتصادی به خودی خود فروکش میکند. اما متاسفانه اقتصاد کشور ما به جای روی آوردن به یک اقتصاد مولد کالا به اقتصاد مولد نقدینگی تبدیل شده است و در این بین ایجاد جو روانی از سوی دلالان و واسطهگران بر وخامت اوضاع میافزاید.