گروه اقتصادی «نسیم آنلاین»: در حالی کشور ایران قرار است به صورت داوطلبانه مفاد الزام آور توافقنامه پاریس برای کاهش انتشار دی‌اکسید کربن را اجرایی کند که سابقه تاریخی غرب و آمریکا نشان داده است که پذیرش معاهدات بین المللی همراه با اعمال فشار سیاسی و اقتصادی به کشور ایران بوده است.
یکی از موضوعاتی که در یکی دو سال اخیر با به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته‌ای مشهود بوده، پیوست اقتصاد کشور به جامعه جهانی، به‌منظور تغییر رفتار و سیاستهای کشور ایران است.
جدیدترین اقدام دولت در پذیرش معاهدات بین المللی اجرای توافقنامه پاریس بوده است. آذرماه 95 مجلس لایحه ای را تصویب کرد که به موجب آن از کشورهای جهان خواسته شده برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و محدود ماندن افزایش گرمایش زمین زیر 2 درجه سانتیگراد تلاش کنند. در متن این توافقنامه که تعهد به آن از لحاظ قانونی الزامی است، برنامه مشارکت ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای شامل دو بخش 4 درصد غیر مشروط و 8 درصد مشروط به رفع تحریم‌ها است.
اما تجربه تعامل ایران با کشورهای متخاصم غربی و آمریکا نشان داده است که پذیرش تعهدات بین المللی از سوی ایران آن هم به صورت داوطلبانه با محدودیتهای جدی برای کشور همراه بوده است.
این موضوع زمانی نگران‌کننده‌تر خواهد بود که چند ماه پیش، استفان مول، مسئول اجرای برجام در آمریکا، در جلسه استماع کمیته‌ی بانک‌داری سنا صراحتا به این مسأله اشاره کرد و گفت: «ایران برای اینکه به طور کامل از فرصت‌های اقتصادی ایجاد شده بهره‌مند شود، باید مسائل داخلی‌اش را که در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی در سطح بین‌المللی اثرگذار است، حل کند. این مسائل شامل عدم وجود شفافیت در بخش‌های مالی و تجاری نیز می‌گردد. به عبارتی کشور با اجرای این توافقنامه ملزم به ارائه اطلاعات فعالیت نیروگاهها، پتروشیمی‌ها، پالایشگاه‌ها و تمامی فعالیتهایی است که مرتبط با سوخت فسیلی است.
همچنین دنیس راس که از سوی اوباما به‌عنوان هماهنگ‌کننده‌ی امور مناسبات آمریکا و ایران منصوب شده است نیز در مورد تعهدات کشور ایران نکات قابل تاملی را مطرح کرده است. وی در این‌باره اذعان کرده: «ایرانیان احتمالا می‌خواهند با ایجاد اصلاحات، گشایش اقتصادی ایجاد کنند اگر ما بخواهیم شاهد تغییرات مطلوب‌تر در داخل ایران و سیاستهای کمتر تهاجمی در منطقه باشیم، می‌بایست همان منطقی را که برای کشاندن این کشور به پای میز مذاکرات استفاده کردیم، اعمال کنیم: کاری کنیم که ایران برای رفتارهایش بهای سنگینی پرداخت کند.
کارشناسان عقیده دارند که پذیرش کاهش تولید دی‌اکسید کربن به صورت تعیین شده در توافق پاریس، کشور ایران را در انزوای اقتصادی، صنعتی و کشاورزی قرار خواهد داد. کشور ایران دارای ذخایر عظیم نفت و گاز است و به عنوان قدرت اقتصادی و انرژی در آینده نزدیک معرفی خواهد شد. طرح نمودن توافق پاریس در واقع دستاویزی برای محدود کردن تولید و مصرف سوخت فسیلی به عنوان پیشران اقتصادی کشور است.
نکته جالب این است که مبنای اصلی این سند کنترل روند گرم شدن زمین از طریق کاهش تولید گاز دی اکسید کربن است که حاصل از مصرف منابع فسیلی مانند نفت، گاز و زغال‌سنگ توسط کشورهای امضا کننده آن می باشد. در حالی که هنوز دانشمندان در مورد اینکه آیا گاز دی اکسید کربن در گرم شدن زمین نقش دارد یا خیر به اجماع نرسیده اند.
بنابر این با توجه به سابقه تاریخی جهان سلطه در اعمال فشار به فعالیتهای اقتصادی و صنعتی کشور در معاهدات بین المللی پذیرفته شده از سوی ایران، ضرورت دارد که تعهدات کشور در این توافقنامه مورد بازبینی و دقت بیشتری قرار گیرد./
