خبرگزاری نسیم- نسیم اسدپور- چندی پیش و مدتی پس از اتمام سومین نمایشگاه بین المللی پوشاک بود که گزارشی با این تیتر از سوی «نسیم» منتشر شد، "ترفند دولت ترکیه برای تسخیر کامل بازار پوشاک ایران".
شاید در ظاهر چنین تیتری اغراق‌آمیز باشد اما در این گزارش با مصاحبه با چند تن از تولیدکنندگان ترک که در نمایشگاه حضور داشتند صحت چنین تیتری از قبل تأیید شده بود.
تولیدکنندگان ترک در طی این گزارش اذعان کرده بودند که در صورت حضور و فروش اجناس و برندهایشان در ایران از حمایت 80 درصدی دولتشان برخوردار خواهند بود. به این معنا که حتی تا چیدمان مغازه‌هایشان نیز تحت حمایت دولت ترکیه قرار می گیرد.
هشداری که هنوز هم از سوی دولتمردان جدی گرفته نشده است
یکی از تولیدکنندگان ترک به «نسیم» گفته بود که نه تنها دولت ترکیه برای تأمین مکان فروش در ایران 50 تا 70 درصد هزینه را میپردازد بلکه حاضر است پول دکوراسیون مغازه او را نیز بپردازد!
تمامی این مطالب حکایت از برنامه ریزی دقیق دولت ترکیه برای در دست گرفتن بازار پر مصرف پوشاک ایران داشت. به طوری که مشاور اتحادیه پوشاک نیز همین موضوع را هشدار داده بود که باید نسبت به روند فعالیت دولت ترکیه در بازار پوشاک ایران مراقب بود زیرا برآورد ترکیه این است که حجم صادرات خود به ایران را به حدود ۶ میلیارد دلار در سال برساند.
این گزارش در حالی منتشر شد که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی از وضعیت کنونی حمایت دولتی گلایه‌مند بوده و شرایط تولید و حتی عرضه تولیدشان را نامناسب می‌خوانند.
در شرایطی که فروش اجناس با رکود مواجه است، واردات معنا ندارد!
یکی از تولیدکنندگان در گفتگو با «نسیم» بیان کرده بود که در چنین شرایطی که کل بازار ایران در رکود به سر می‌برد، ورود برندهای ترک چه معنا دارد؟ در حالی که همه می دانیم آن‌ها سعی در تسخیر بازار پوشاک ایران را دارند.
تولیدکننده دیگری با اشاره به مشکل قاچاق کالا در حوزه پوشاک گفته بود، واردات پوشاک کشور بین 4 تا 6/5 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود و از طرفی کالای قاچاق نیز کمر تولیدکنندگان پوشاک ایرانی را شکسته است، آیا حمایت دولت ترکیه و بی تفاوتی دولت ما نسبت به چاره اندیشی برای چنین موضوعی به معنای واگذار کردن بازار پوشاک به اجناس خارجی نیست؟
پای درد دل تولیدکنندگان
در هر حال پس از آن بود که در صدد برآمدیم تا پای درد دل تولیدکنندگان داخلی نشسته و با زبان خود آن‌ها مقایسه‌ای بین حمایت دولت ترکیه از تولیدکنندگان خود و همچنین حمایت دولت ایران برای سرپا ماندن تولیدکنندگان داخلی در چنین وضعیت رکودی داشته باشیم.
در این راستا به سراغ تولیدکننده‌ای رفتیم که نه تنها دارای یکی از بزرگترین کارخانه تولید کت و شلوار در داخل کشور است، بلکه تجربه سالها کار در حوزه پوشاک در کشور ترکیه را داشته است.
روایت احداث کارخانه‌ای که تا اعلام ورشکستگی پیش رفت
او می توانست بهترین شخص برای قضاوت برای مقایسه حمایت‌های دولت ترکیه و حمایت دولت ایران از تولیدکنندگان خود باشد.
منصور الیاسی در گفتگو با نسیم قبل از هر چیز از دلیل تصمیم خود برای آمدن از ترکیه به ایران و راه‌اندازی کارخانه‌ای در وطن خود گفت و بیان داشت: من نزدیک 20 سال در ترکیه کار پوشاک می‌کنم و در آن‌جا کارخانه بزرگی داشتم اما هر بار با دیدن جوان‌ها حسرت این را می‌خوردم که چرا نباید به جای این همه کارگر جوان ترکی، نان بر سر سفره جوانان کشور خودم بگذارم.
وی بعد از آن تصمیم می‌گیرد تا سرمایه خود را به ایران بیاورد و در این زمان با وعده‌های دولت در استقبال چنین تصمیمی روبه رو می‌شود اما پس از این که تمام دارایی خود را می‌فروشد و برای راه اندازی کارخانه خود راهی وطن می‌شود نه تنها از هیچ گونه حمایتی از سوی دولت برخوردار نمی‌شود بلکه حتی تا اعلام ورشکستگی نیز پیش می‍‌رود.
الیاسی در گفتگو با نسیم بیان می‌کند، زمانی که در ترکیه کار می‌کردم و حتی هم اکنون که برای آن‌ها پوشاک تولید می‌کنم به جرأت می‌توانم بگویم که بزرگترین مشکل تولیدکنندگان ترک زمانی است که می‌خواهند وامی ضرب الاجل بگیرند، که این وام نیز ظرف مدت 72 ساعت و با بالاترین سود یعنی 6 تا 8 درصد آماده می‌شود، این در حالی است که من برای راه اندازی کارخانه خود 8 سال برای وامی با سود 25 درصد دوندگی کردم.
کارخانه‌ای که با 8 سال دوندگی برای وام، سرپا شد تنها 30درصد ظرفیتش تولید دارد
وی با ابراز تأسف از وضعیت کنونی بیان داشت که هم اکنون نیز به دلیل رکود بازار و فروش نامناسب خود مجبور هستیم تا 30 درصد ظرفیت خود تولید داشته باشیم و در حقیقت تا مرز ورشکستگی پیش رفته‌ایم بنابراین اگر دولت میخواهد دست تولیدکنندگان را بگیرد تا زمین نخورند الان وقتش است.
وی در مقایسه دیگر بین شرایط تولید در ایران و حمایت دولت ترکیه از تولیدکنندگان خود می‌گوید: من چگونه می‌توانم با کارخانه‌ای ترکیه‌ای رقابت کنم که وامی با سود 4 درصد را دریافت کرده در حالی که من تولیدکننده در کشورم با سود 25 درصدی وام روبه رو هستم.
وی دولتمردان ترکیه را مردانی عاقل دانست که حاضر هستند برای پیشرفت صنعت پوشاک کشورشان هر گونه هزینه‌ای را متحمل شوند به طوری که حتی هزینه هتل و رفت و آمد تولیدکنندگان به نمایشگاه‌های سرتاسر دنیا را متحمل می‌شوند تا بتواند بازار خود را در جهان به دست بیاورد. الیاسی اظهار داشت که دولت ترکیه علنا به تولیدکنندگان خود گفته، تلاش کنید تا به ایران پوشاک صادر کنید، به هر میزان که صادرات داشته باشید ما هم به شما 30 درصد سوبسید خواهیم داد.
زنگ خطر تولیدکنندگان به مسئولان حوزه صنعت پوشاک کشور
الیاسی در پایان سخنانش نیز این موضوع را بیان کرد که هشدارها و اعلام خطری در رابطه با حضور برندهای ترک به دولتمردان و مسئولان داده اما این هشدارها جدی گرفته نشده و در پاسخ به او گفته‌اند که شما دارید سخت می‌گیرید و وضعیت ورود کالاهای ترک هم به آن شدت که شما می گویید نیست.
این سخنان، این مقایسه‌ها و این هشدارها از سوی تولیدکننده‌ای مطرح شده که سابقه فعالیت 35 ساله در بازار تولید و عرضه پوشاک درکشور ترکیه را دارد و به خوبی با ترفندها و سیاست‌های آنان آشناست.
بدون شک الیاسی و تولیدکنندگان دیگر هر چند با سختی اما همگی در تلاش هستند تا کارخانه و تولید خود را سرپا نگه داشته و گره‌ای از گره‌های اقتصادی این مملکت را باز نمایند، با چنین وضعیتی انصاف نیست که دولت چشم بر روی ضعف‌های خود و نابسامانی بازار بسته و نه تنها تولیدکننده را حمایت نکند بلکه با جلوگیری نکردن از واردات رسمی و غیر رسمی تیشه به ریشه تولیدکنندگانی بزند که صادقانه برای اقتصاد این مملکت در تلاش هستند.
