به گزارش «نسیم»، عادل پیغامی در نشست تخصصی اقتصادی با عنوان «تحریم و خودتحریمی» در دانشگاه امام صادق (ع) گفت: ایران به عنوان یک کشور با سابقه تاریخی درخشان و چشم انداز روشن همچون هواپیمایی در حال حرکت است که نیازمند رعایت یکسری الزامات در شرایط تحریم و پساتحریم است.
رئیس مرکز تحقیقات دانشگاه امام صادق (ع) افزود: یکی از زمینه هایی که ایران توانسته گام‌های موثری حتی در شرایط تحریم بردارد، ساخت پهپاد است، این در شرایطی است که صنعت پهپاد در دنیا ۱۱۰ میلیارد دلار بازار دارد که ایران هم اکنون هیچ مشارکتی در آن ندارد، بنابراین اگر بتوانیم حتی یک پنجم آن را به خود اختصاص دهیم، معادل درآمدهای نفتی ارز دریافت کند.
وی تصریح کرد: در یکی از سفرهایی که مقامات ایرانی به روسیه داشته اند، به نخست وزیر این کشور پهپاد هدیه داده اند، این در شرایطی است که در چشم انداز سال ۲۰۲۰، روسیه برای خود تولید پهپاد را هدف‌گذاری کرده است.
به گفته پیغامی، هم اکنون به موازات دسترسی ایران به تولید پهپاد، دنیا در حال طراحی ترتیبات حقوقی در عرصه بین المللی است که ساخت پهپاد در دنیا را محدود کند، بنابراین اگر تحریم را به عنوان یک عارضه بدانیم، نباید شرایط موجود دنیا را نیز در دسترسی به علم و فناوری نادیده انگاشت.
وی اظهار داشت: با رقابت شدیدی که در دنیا بر سر علم و فناوری حاکم شده، باید نسبت به جریانات جهان یک ترسیم آینده نگرانه داشته باشیم، چرا که حتی اگر تمام مشکلات سیاسی برطرف شده و تحریم‌ها از میان برداشته شود، باز هم ممکن است در تک تک عرصه های نوظهور تکنولوژی، ایران را تحریم کنند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: اگر خواهان اقتصادی هستیم که مدام پیشرفت کند، باید در عرصه های بین المللی علمی و فناوری جایگاه مناسبی داشته باشیم، چرا که دنیای آینده به دلیل شرایط خاص خود، دنیای تحریم‌ها خواهد بود و البته این بخش سفید اقتصاد ایران است که تمرین‌های خوبی را در شرایط تحریم صورت داده است.
وی اظهار داشت: البته تحریم هزینه های مبادله را افزایش داده است، بنابراین باید در دنیای اقتصادی فعلی، اقتصاد ایران را بر قله آتش فشان بنا گذاریم.
به اعتقاد پیغامی، در شرایط پس از تحریم برخی از مزیت‌های نسبی استراتژیک خود را از دست می دهیم و عده ای که از تحریم‌ها سوء استفاده کرده اند، دیگر نمی توانند در شرایط قبلی در اقتصاد ایران فعال باشند، البته آنها به طور قطع پای خود را از اقتصاد بیرون نمی‌کشند، بلکه تنها حوزه کاری خود را عوض می کنند.
وی در این زمینه بانک‌ها را به عنوان یک مثال مطرح کرد و گفت: برخی پول‌ها، بانک‌ها را از کارکرد نهادی خود خارج کرده و آنها را به عنوان یک سیستم‌های بهره کش از اقتصاد مطرح کرده است. البته باید به این موضوع نیز توجه کرد که ما هم اکنون نهاد مقتدر تصمیم گیر پولی و مالی نداریم؛ اگر چه بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار فعال هستند.
