انواع مدل های تهویه مطبوع صنعتی

سیستم تهویه مطبوع مرکزی (Central HVAC System)

سیستم تهویه مطبوع مرکزی، یکی از رایج‌ترین انواع سیستم‌های HVAC است که در بسیاری از ساختمان‌ها و تأسیسات صنعتی استفاده می‌شود. این سیستم‌ها برای تأمین هوای سرد یا گرم از یک مکان مرکزی به سایر بخش‌های ساختمان یا فضاهای صنعتی توزیع می‌کنند.

سیستم تهویه مطبوع محلی (Local HVAC System)

سیستم‌های تهویه مطبوع محلی، برخلاف سیستم‌های مرکزی، به صورت جداگانه و مستقل برای هر فضا یا اتاق نصب می‌شوند. این سیستم‌ها معمولاً برای فضاهای کوچک‌تر یا مناطقی که نیاز به کنترل دقیق‌تر دما دارند، استفاده می‌شوند.

سیستم تهویه مطبوع VRF/VRV (Variable Refrigerant Flow/Variable Refrigerant Volume)

سیستم‌های VRF و VRV یکی از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها در سیستم‌های تهویه مطبوع صنعتی هستند که برای ساختمان‌های بزرگ و متوسط به کار می‌روند. این سیستم‌ها به صورت یکپارچه، کنترل دقیقی بر جریان مبرد دارند و می‌توانند ظرفیت تهویه را بسته به نیاز هر بخش از ساختمان یا فضای صنعتی تغییر دهند.

سیستم تهویه مطبوع با پمپ حرارتی (Heat Pump System)

سیستم‌های پمپ حرارتی برای گرمایش و سرمایش در فضاهای صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سیستم‌ها از انرژی موجود در محیط برای انتقال حرارت از یک فضا به فضای دیگر استفاده می‌کنند و به همین دلیل به‌عنوان یک گزینه انرژی‌برتر شناخته می‌شوند.

سیستم تهویه مطبوع با تهویه طبیعی (Natural Ventilation Systems)

سیستم تهویه طبیعی، استفاده از جریان هوای طبیعی برای تهویه فضای داخلی است. این سیستم‌ها معمولاً در محیط‌های صنعتی که نیاز به هوای تازه دارند، مانند کارگاه‌ها یا انبارهای بزرگ، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سیستم تهویه هوای معکوس (Exhaust Air Systems)

این سیستم‌ها برای تخلیه هوای آلوده، گازهای سمی و رطوبت از فضاهای صنعتی استفاده می‌شوند. این نوع سیستم‌ها به‌ویژه در کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که تولید دود یا گازهای سمی دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سیستم‌های تهویه ترکیبی (Hybrid HVAC Systems)

سیستم‌های ترکیبی، تلفیقی از چندین فناوری مختلف HVAC هستند که برای تأمین تهویه بهینه در محیط‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سیستم‌ها می‌توانند ترکیبی از سیستم‌های سرمایشی، گرمایشی و تهویه مطبوع را شامل شوند.

--------------------------------------------------------------------------------

تجهیزات مهم در سیستم‌های تهویه مطبوع صنعتی (HVAC)

در سیستم‌های تهویه مطبوع صنعتی (HVAC)، تجهیزات مختلفی برای تأمین شرایط بهینه محیطی مانند دما، رطوبت، کیفیت هوا و جریان هوا در فضاهای صنعتی استفاده می‌شود. این تجهیزات نه تنها برای بهبود راحتی و بهره‌وری کارکنان، بلکه برای حفظ کیفیت فرآیندهای صنعتی و کاهش مصرف انرژی نیز حیاتی هستند. در اینجا به معرفی تجهیزات مهم در تهویه مطبوع صنعتی و تعریف هرکدام پرداخته‌ایم:

هواساز صنعتی (Air Handling Unit - AHU)

تعریف:
هواساز یا واحد تهویه هوا دستگاهی است که وظیفه تهویه، تصفیه، گرم کردن، سرد کردن و توزیع هوای مطبوع را در فضاهای صنعتی یا تجاری به عهده دارد. این سیستم معمولاً برای محیط‌های بزرگ مانند کارخانجات، بیمارستان‌ها و ساختمان‌های تجاری طراحی می‌شود.

چیلر (Chiller)

تعریف:
چیلر دستگاهی است که برای تولید آب سرد یا هوای سرد به منظور سرمایش فضاهای داخلی یا سیستم‌های دیگر (مانند هواساز) استفاده می‌شود. چیلرها معمولاً در ساختمان‌ها و فضاهای صنعتی که نیاز به سرمایش دارند، به کار می‌روند.

فن‌کویل (Fan Coil Unit - FCU)

تعریف:
فن‌کویل یک دستگاه کوچک است که برای تهویه و کنترل دمای محیط‌های خاص، به‌ویژه در فضاهای کوچک یا مناطقی که نیاز به تنظیم دقیق‌تر دما دارند، استفاده می‌شود. این دستگاه معمولاً به یک سیستم مرکزی (چیلر یا بویلر) متصل است.

ایرواشر صنعتی (Air Washer)

تعریف:
ایرواشر یک دستگاه است که وظیفه تصفیه هوا از گرد و غبار، ذرات معلق، گازهای مضر و تنظیم رطوبت هوا را بر عهده دارد. این دستگاه معمولاً در محیط‌های صنعتی که آلودگی هوای زیادی دارند، مانند معادن، کارخانه‌های تولیدی و کارگاه‌های صنعتی، استفاده می‌شود.

بویلر (Boiler)

تعریف:
بویلر دستگاهی است که برای تولید آب گرم یا بخار به منظور گرمایش و تأمین انرژی حرارتی در فرآیندهای صنعتی یا سیستم‌های تهویه مطبوع استفاده می‌شود. این سیستم به‌ویژه در مناطق سردسیر یا در فرآیندهایی که نیاز به گرمایش دارند، به کار می‌رود.

اگزاست فن (Exhaust Fan)

تعریف:
اگزاست فن‌ها برای تخلیه هوای آلوده، دود، بخار، گازهای سمی یا رطوبت از داخل یک فضا به بیرون استفاده می‌شوند. این فن‌ها به‌ویژه در فضاهای صنعتی که خطر آلودگی یا تجمع گازهای مضر وجود دارد، به کار می‌روند.

فن محوری (Axial Fan)

تعریف:
فن‌های محوری نوعی از فن‌ها هستند که برای جابجایی حجم زیادی از هوا در فشار کم استفاده می‌شوند. این فن‌ها معمولاً در سیستم‌های تهویه مطبوع صنعتی برای گردش هوا و تهویه عمومی به کار می‌روند.

کانال‌کشی (Ductwork)

تعریف:
کانال‌کشی سیستم لوله‌ها و مجراهایی است که هوا را از دستگاه‌های تهویه (مانند هواساز یا چیلر) به داخل فضاهای مختلف هدایت می‌کند. این کانال‌ها معمولاً از جنس فلز، PVC یا مواد مقاوم در برابر حرارت ساخته می‌شوند.

حسگرهای کیفیت هوا (Air Quality Sensors)

تعریف:
حسگرهای کیفیت هوا دستگاه‌هایی هستند که برای اندازه‌گیری میزان آلاینده‌ها، گازهای سمی (مانند CO2، CO، NOx)، رطوبت و دما در فضاهای داخلی استفاده می‌شوند. این حسگرها به سیستم HVAC اطلاعات می‌دهند تا به‌طور خودکار تهویه فضا را تنظیم کنند.

پمپ‌های حرارتی (Heat Pump)

تعریف:
پمپ‌های حرارتی دستگاه‌هایی هستند که می‌توانند همزمان برای سرمایش و گرمایش فضا استفاده شوند. این سیستم‌ها از انرژی موجود در محیط (مانند هوای بیرون یا زمین) برای انتقال حرارت به داخل یا خارج فضا استفاده می‌کنند.